Νά παίρνετε τό Αντίδωρο, χριστιανοί μου, γιά δυό λόγους. Πρώτον μέν, γιατί παίρνε­τε ευλογία καί αγιάζεσθε μέ τό νά πάρετε ενα κομμάτι, έστω καί μικρό, από αυτό τό πρό­σφορο πού προσκομίστηκε καί πέρασε από τήν ακολουθία τής Προσκομιδής, πού τήν είπαν «λειτουργία εν εμβρύω»! Γιατί πραγματικό Αντίδωρο είναι αυτό πού κόβεται από τό πρόσφορο πού προσκομίστηκε. Καί πρέπει νά είμαστε νηστικοί γιά νά φάμε τό 'Αντί­δωρο. Ναί, είναι μεγάλη ευλογία τό Αντίδωρο καί αγιάζεται όποιος τό τρώγει μέ πίστη.

Αν γιά τούς άρτους τής Αρτοκλασίας λέμε «καί τούς εξ αυτών μεταλαμβάνοντας πι­στούς δούλους σου αγίασον», γιά φανταστείτε πόσο μεγάλη ευλογία δίνει τό Αντίδωρο σ' αυτόν πού τό τρώγει μέ πίστη. Καί μάλιστα καλόν θά είναι — καί τό κάνουν πολλοί χρι­στιανοί αυτό — νά μήν τό τρώτε όλο τό Αντίδωρο πού παίρνετε από τόν Ιερέα, γιά νά έχετε απ' αυτό στό σπίτι σας καί νά τρώτε ενα μικρό κομματάκι κάθε μέρα τό πρωί, με­τά τήν πρωινή σας προσευχή. Πολλοί ευσεβείς χριστιανοί μαζί μέ τό Αντίδωρο πίνουν καί αγιασμό. Πολύ καλό καί άγιο αυτό πού κάνουν. Αλλά, προσοχή! Πρώτα νά παίρνετε τό Αντίδωρο, γιατί συνδέεται μέ τήν θεία Λειτουργία, καί έπειτα τόν Αγιασμό.

Ο Γόρτυνος Ιερεμίας