Έλεγε ο Άγιος Πορφύριος:«Παιδιά μου, το καντήλι της ζωής όλων μας είναι γεμάτο.Όμως είμαστε δεμένοι με μια κλωστή, εμείς κι αυτό.Και όταν κάνουμε κάποια κίνηση αντίθετη, τραβάμε την κλωστή, και το καντήλι πέφτει, το λάδι χύνεται και τότε εκείνο σβήνει.

Έτσι τελειώνουμε πριν την ώρα μας τη ζωή μας. Καταλαβαίνετε γιατί πεθαίνουμε νέοι;Εμείς προκαλούμε τον θάνατό μας.Γι’ αυτό καλό θα είναι να προσέχουμε, να ζούμε κοντά στον Θεό.Ο Θεός, παιδιά μου, είναι το φως, είναι η ζωή, είναι η αγάπη, η χαρά, είναι το παν.Χωρίς τον Θεό η ζωή μας είναι άδεια.Κοιτάξτε τι μοναξιά, τι πίκρα, τι πόνο έχετε εσείς, που ζείτε μακριά Του. Ελάτε-ελάτε γρήγορα κοντά του.Τρέξτε που σας λέω, μην αργείτε!».

Από το βιβλίο της Μοναχής Πορφυρίας,

«Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης»