Τηρώντας παράδοση των τελευταίων χρόνων πραγματοποιήσαμε απο την Δευτέρα 12 Ιουλίου έως και την Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010 Προσκύνημα στο Άγιον Όρος.

       Αποκομμένη από την άλλη Μακεδονία και τον κόσμο ολόκληρο, φυσικός και πνευματικός παράδεισος με απερίγραπτο μεγαλείο και κάλλος, είναι η ανατολική χερσόνησος της Χαλκιδικής, το ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, η ΑΚΤΗ των αρχαίων Ελλήνων, ο θεϊκός ΑΘΩΣ, το ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, όπως την αποκαλούν οι Μοναχοί, που αιώνες μονάζουν στις είκοσι μεγάλες Μονές, στις Σκήτες, στα Ησυχαστήρια και τα Ερημητήριά της.

     Είναι η Μοναστική πολιτεία του Αγίου Όρους, με ιστορικά Καστρομονάστηρα, Κελιά χωμένα σε σπηλιές ή κρεμασμένα σε βράχους, Πύργους, Τρούλους, Καμπαναριά, ψαλμωδίες..., ένα βουνό-ναός με θόλο τον Ουρανό, Κιβωτός Χιλιόχρονη της Χριστιανικής Ορθοδοξίας.

      Την μικρή συντροφιά μας αποτελούσαν πέντε νέοι της Ενορίας μας ο Ηλίας Κουτσούρης,ο Παναγιώτης Στεργίου,ο Παναγιώτης Αγοραστός, ο Γεώργιος Ρουσέτης και ο Παναγιώτης Συκαράς, οι οποίοι επισκέφθηκαμε τις Ι.Μονές Αγίου Παύλου,Γρηγορίου,Ξενοφώντος και Δοχειαρίου καθώς και την Ν.Σκήτη,στην Σκήτη της Αγ.Άννης, το ασκητικό Κελλί του Αγίου Γεωργίου στην Κερασιά και φυσικά το Πρωτάτο όπου φυλάσσεται η εφέστιος των εφέστιων Θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας Άξιον εστίν.

       Κατά την τετραήμερη παραμονή μας συμμετείχαμε στις κατανυκτικές Ακολουθίες,στην Μοναστηριακή Τράπεζα, προσκυνήσαμε Ι.Λείψανα και Θαυματουργές Εικόνες της Κυρίας Θεοτόκου αλλά και δεν χάσαμε την ευκαιρία να οφεληθούμε απο τους μεστούς πνευματικούς  λόγους των Αγιορειτών Πατέρων οι οποίοι ομιλούν και με την σιωπή τους... 

         Κατά την επιστροφή διανυκτερεύσαμε στην Ι.Μονή Άνω Ξενιάς Αλμυρού Βόλου και το πρωί μετά την Θ.Λειτουργία γεμάτοι χαρά και ευγνωμοσύνη προς την Παναγία μας που μας αξίωσε για μιά ακόμη φορά να βρεθούμε σ΄αυτόν τον Αγιασμένο Τόπο της ασκήσεως,της νήψεως,της προσευχής και της αδιάλειπτης λατρείας του Θεού  γυρίσαμε στα σπίτια μας.