«Τήν προσωνυμία «Γερόντισσα»  ἀπέκτησε ἡ εἰκόνα της Παναγίας μας μετά ἀπό ἕνα καθοριστικό, γιά τήν ὀνομασία, θαῦμα . Ἡ ἀρχική  θέση της Εικόνος ἦταν μέσα στό Ἱερό Βῆμα, πίσω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα. Τήν ἐποχή λοιπόν ἐκείνη ζοῦσε ἕνας πολύ ἐνάρετος, ὅμως μεγάλος στήν ἡλικία καί ἐτοιμοθάνατος λόγω ἀσθένειας, Ἠγούμενος. Αὑτός γνώρισε τό τέλος του κατά Θεία Ἀποκάλυψη καί επεθύμησε νά κοινωνήσει τά Ἄχραντα καί Ζωοποιά Μυστήρια τοῦ Κυρίου μας.

      Γι’ αὐτό καί παρακάλεσε τόν ἱερομόναχο ἐφήμεριο πού ἱερουργοῦσε την ἡμέρα ἐκείνη νά συντομεύσει τήν Θεία Λειτουργία.Ὁ ἱερομόναχος, ὅμως, δεν ὑπάκουσε ἀμέσως στήν ἐπιθυμία τοῦ Ἡγούμενου καί συνέχισε νά λειτουργεῖ ἀργά μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπέμβει ἡ ἴδια ἡ Παναγία. Ξαφνικά ἀκούστηκε ἀπό τήν Εἰκόνα ἡ φωνή Της πού τόν διέταξε μέ αὐστηρότητα νά ὁλοκληρώσει σύντομα τήν Θεία Λειτουργία, ὥστε νά προλάβει νά μεταλάβει ὁ Γέροντας.Ἔτσι κι ἔγινε. Μόλις κοινώνησε ὁ Γέροντας, ἐκοιμήθει καί ἀπό τότε ἔδωσαν σέ Αὐτήν τήν εἰκόνα Της τήν προσωνυμία «Γερόντισσα», λόγω τῆς στενής Της σχέσης μέ τόν «Γέροντα».

     Τό πιθάρι πού ἀπεικονίζεται στην Εικόνα μας θυμίζει ένα θαύμα τῆς Παναγίας. Τόν 17ο αἰώνα ὑπῆρξε ἐποχή κατά τήν ὁποία στη Μονή Ι.Παντοκράτορος του Αγίου Όρους όπου βρίσκεται η Θαυματουργός Εικόνα δέν ὑπῆρχε καθόλου λάδι. Ἡ ἔλλειψη ὅμως τῶν ἀναγκαίων ἦταν τόσο μεγάλη ὥστε οἱ Πατέρες ἐγκατέλειπαν τήν Μονή ἀναζητώντας ἀλλοῦ τά ἀπαραίτητα γιά τή ζωή. Ὁ Ἡγούμενος τούς προέτρεπε νά πιστεύουν καί να ἐλπίζουν στήν «Γερόντισσα», ὅπως προσευχόταν καί ἐκεῖνος καί εἶχε τήν ἐλπίδα σέ Αὐτή. Ἑπόμενο ἦταν ἡ Παναγία μας νά μήν διαψεύσει τίς προσδοκίες του, καί ἕνα πρωί οἱ πατέρες εἶδαν νά ξεχειλίζει λάδι ἀπό τήν εἴσοδο τῆς ἀποθήκης, ὅπου φυλάσσονται σήμερα τά ἄδεια πιθάρια».

    Στον Ναό μας από τον Αύγουστο του 2006 βρίσκεται αποτεθησαυρισμένο ένα Αντίγραφο της Θαυματουργού Εικόνος της «Γεροντίσσης», το Οποίο καθαγιάσθηκε από τους Πατέρες της Ι.Μ Παντοκράτορος του Αγίου Όρους ενώπιον της Πρωτότυπης Εικόνος, και ενώπιον Αυτού εκδηλώνουμε τον Θεομητορικό μας Σεβασμό.Η Εικόνα της  «Γεροντίσσης» βρίσκεται πίσω από την Αγία Τράπεζα (που είναι και η αρχική της θέση) επί Καλλιτεχνικότατου Ξυλόγλυπτου Θρόνου, και ενώπιον Της καίνε τέσσερις αργυρές Κανδήλες, η μία εξ αυτών είναι ακοίμητη. Στην Ακολουθία του Εσπερινού ενώπιον Της διαβάζεται το «Θεοτοκάριο» και ανάβει λαμπάδα από καθαρό κερί, ενώ κάθε χρόνο στις 1 προς 2 Δεκεμβρίου  (εδώ και μια δεκαετία) τελείται Κατανυκτικότατη Αγρυπνία και ψάλλεται η Ειδική Ασματική Ακολουθία για την Σύναξη της Θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας Της«Γεροντίσσης» .Ακολουθούντες λοιπόν την Θεομητορική αυτή Παράδοση τελέσαμε και εφέτος 1^η προς 2^α Δεκεμβρίου την Αγρυπνία στην οποία ιερούργησε ο Παν.Καθηγούμενος της Ι.Μονής Οσίου Ιερωνύμου Αμπελοχωρίου Αρχιμανδρίτης π.Ιγνάτιος (Μόσχος)  Ιερατικός Προϊστάμενος του Ι.Ν Αγ.Γεωργίου Θησείου και στέλεχος των Γραφείων της Ι.Αρχιεπισκοπής Αθηνών με πλούσιο και ουσιαστικό Λειτουργικό,Κατηχητικό και Κοινωνικό έργο στην περιοχή που εδώ και χρόνια διακονεί ως διάδοχος σήμερα του Μακαριστού Γέροντος Χρυσοστόμου (Αγγέλου) Κτήτορος και Πρώτου Καθηγουμένου της Ι.Μονής.

      Μαζί του συνιερούργησαν ο Παν.π.Πολύκαρπος Καραμαρούδης Εφημέριος του Ι.Ν Αγ.Τριάδος Βαγίων και ο Εφημέριος του Ναού. Τους ύμνους έψαλαν με Μουσική Τέχνη και με την αρμόζουσα για την περίσταση κατάνυξη  ο κ.Αντώνιος Κοτοπούλης Λαμπαδάριος του Ι.Ν Αγ.Χαραλάμπους Πεδίου Άρεως και πνευματικό τέκνο του π.Ιγνατίου και οι Ιεροψάλτες του Ναού μας.Περί το τέλος ο φιλοξενούμενος π.Ιγνάτιος απευθύνθηκε προς τους πιστούς με λόγους πατρικούς και αναφέρθηκε στην ιστορία της «Γεροντίσσης». Κατόπιν ευλογήθηκε το κόλλυβο της Παναγίας και οι πιστοί ανεχώρησαν από τον Ναό έχοντας ζήσει, όπως ομολογούσαν, ουράνιες στιγμές με την ιεροπρεπή παρουσία  και τους λόγους του Αγίου Καθηγουμένου.Μετά το πέρας ακολούθησε Τράπεζα στο Ενοριακό μας Κέντρο προς τιμήν των εκλεκτών Προσκεκλημένων μας.