Ο Βασίλης γεννήθηκε στα Βραγγιανά, σε ένα μικρό Αγραφιώτικο ορεινό χωριό, σε πολύ δύσκολα χρόνια, με φτώχεια, πείνα και με πιο πολύ φόβο, γιατί έπρεπε να φύγουν από τα σπίτια τους και να πάνε κάπου αλλού να μείνουν και όπως όλοι οι χωριανοί μας, την εποχή εκείνη του 1940. Τελείωσε αυτό, ξαναγυρίσανε στο χωριό. Μεγαλώσανε με δυσκολία όλοι μαζί. Ο Βασίλης ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας, καθώς μεγάλωσε, δούλευε από εδώ και από κει για να βοηθάει όλους αυτούς που είχαν ανάγκη.-

Μετά από καιρό μαθαίνοντας πως ανοίξανε οι πόρτες της Ευρώπης και μπορούσε να φύγει για εκεί, πήρε την μεγάλη απόφαση να φύγει για την Γερμανία για μια καλύτερη ζωή. Με βαριά καρδιά, πήρε αυτά τα λίγα που είχε σε μια μικρή βαλίτσα και την μεγάλη ευχή από τους γονείς του. Αποχαιρέτησε με πόνο όλους, φίλους και συγγενείς και έφυγε για την Γερμανία.

Δύσκολα τα πρώτα χρόνια, μόνος τους στην ξενιτιά και έτσι μετά από καιρό αποφάσισε να γυρίσει και να παντρευτεί την γυναίκα που είχε βάλει στο μυαλό του, γυναίκα από τον τόπο του.-

Αυτό που είχε αποφασίσει το έκανε πραγματικότητα και φύγανε παρέα με την γυναίκα του. Έτσι η ξενιτιά δεν ήταν τόσο βαριά πια. Δουλέψανε σκληρά, κάνοντας οικογένεια, παιδιά και τα καταφέρανε. Η μόνη τους διασκέδαση στη Γερμανία ήταν όταν γιορτάζαμε εμείς και οι πατριώτες μας, γλεντούσαμε για να περάσουμε καλά, ο Βασίλης ήταν ο πρώτος που σηκωνότανε για να αρχίσει το χορό, που μόνο ο Βασίλης ήξερε το καλύτερο Ρουμελιώτικο τσάμικο να χορεύει και έτσι περνούσε ο καιρός και ήρθε η μέρα να πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο. Μαζέψανε σε μια μεγάλη βαλίτσα τα πράγματά τους και γυρίσανε στην πατρίδα τους, συνέχισε τον αγώνα του εδώ. Τακτοποίησε τα παιδιά του, τα πάντρεψε και η μεγαλύτερη χαρά του συμπληρώθηκε με τα τέσσερα εγγονάκια του.-

Ο Βασίλης δεν ήταν μόνο για τον εαυτό του, ήτανε και για όλους τους άλλους. Ευχαριστημένος και ακούραστος ήταν που μπόρεσε  να βοηθήσει για μερικά χρόνια την εκκλησία της ενορίας του.-

Αυτός ήταν ο Βασίλης, για μας θα είναι συνέχεια κοντά μας, θα τον θυμόμαστε πάντα, γιατί πεθαίνει μόνο αυτός που ξεχνιέται, αλλά εμείς δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ.-

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΒΑΣΙΛΗ

Εκεί που πας σε περιμένουνε πολλοί, δεν θα είσαι μόνος σου, θα έχεις καλή παρέα, όπου και αν είσαι.-

Να πεις στον πατέρα μου, τον Ηλία, είμαι πολύ περήφανη που ήταν ο πατέρας μου.-

ΕΧΕ ΓΕΙΑ ΒΑΣΙΛΗ

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΒΑΣΙΛΗ

Να είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΒΑΣΙΛΗ, που σε είχαμε, που ήσουν ο δικός μας ΒΑΣΙΛΗΣ.-

Η ΚΟΥΝΙΑΔΑ ΣΟΥ

 ΕΛΕΝΗ  ΒΡΑΓΚΑ

Eπικήδειος λόγος που εκφωνήθηκε την ημέρα της Εξοδίου Ακολουθίας(27-10-2012) του Μακαριστού Συνεργάτου μας και εν ενεργεία Εκκλησιαστικού Επιτρόπου Βασιλείου (Προσκυνητού)Παρθένη .

Ο Θεός να τον μακαρίζει και να τον αναπαύει.