Τελώντας τήν Θεία Λειτουργία, αδελφοί μου χριστιανοί, φτάσαμε στό ανώτερο σημείο της, στό «Τά Σά εκ τών Σών...», στήν προσφορά τής Θυσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Μετά τήν εκφώνηση αυτή του Ιερέα αυτός μέν λέει μιά ευχή, τήν ευχή τού Καθαγιασμού, ο δέ ψάλτης, σάν άντιπρόσωπος του λαού, λέει καί αυτός με τό «Σέ υμνούμεν...» μιά προσευχή γιά τό ίδιο θέμα, τό θέμα του Καθαγιασμού.

Τώρα, άδελφοί μου, στό σημείο αυτό τής Θείας Λειτουργίας γίνεται ένα θαύμα. Οι άνθρωποι σήμερα γιά νά πιστέψουν, ζητάνε θαύματα. Αγνοούν όμως ότι τό μεγαλύτερο θαύμα γίνεται στήν Θεία Λειτουργία. Τώρα, στό σημείο αυτό τής Θείας Λειτουργίας πού βρισκόμαστε, μέ τήν ευχή του Καθαγιασμού πού διαβάζει ο Ιερέας, τό Άγιο Πνεύμα με­ταβάλλει τό ψωμάκι, πού ειναι πάνω στό άγιο Δισκάριο, σέ Σώμα του Ιησού Χριστού. Καί τό κρασάκι, πού ειναι μέσα στο Αγιο Ποτήριο, τό μεταβάλλει σε Αίμα του Ιησού Χριστού, σ' αυτό τό Αίμα τού Χριστού, πού χύθηκε στόν Γολγοθά. Αυτό ειναι τό μεγάλο θαύμα τής Θείας Λειτουργίας, πού τελεί ο Λειτουργός Ιερέας μέ τήν «ευχή του Καθα­γιασμού», όπως τήν λέμε. Δηλαδή, μέ τήν ευχή πού καθαγιάζονται τά προσφερόμενα Δώρα τής κτίσης καί μεταβάλλονται σέ Σώμα καί Αίμα Χριστού. Ώστε λοιπόν, χριστια­νοί μου, ο Ιερέας καί μόνο νά θελήσει νά λειτουργήσει κάνει θαύμα μέ τή Λειτουργία του. Βλέπετε πόσο φοβερό καί ιερό πρόσωπο ειναι ο Ιερέας; Γι' αυτό καί οι Άγιοι Πατέρες καί ιδιαίτερα ο Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μάς λένε νά μιλάμε μέ πολύ σεβασμό γιά τόν Ιερέα καί νά μήν τόν κατηγορούμε, γιατί αυτός τελεί τήν Θεία Λειτουργία καί καταλύει τό Αγιο Ποτήριο.

 Μέ τήν ευχή αυτή του Καθαγιασμού ο Ιερέας παρακαλεί τόν Θεό Πατέρα νά στείλει τό Άγιο Πνεύμα στά προκείμενα Δώρα καί νά μεταβάλλει, όπως είπαμε, τό ψωμί σέ Σώμα Χριστού καί τό κρασί σέ Αίμα Χριστού. Αλλά πρίν άκριβώς άπό τήν ευχή αυτή ο Ιερέας παρακάλεσε τόν Θεό Πατέρα νά στείλει τό Άγιό Του Πνεύμα «εφ' ημάς», πάνω μας δηλαδή. Σέ όλη τήν σύναξη τών πιστών. «Κατάπεμψον τό Πνεύμα Σου τό Αγιον εφ' ήμάς καί επί τά προκείμενα Δώρα ταύτα», λέγει. Καί όπως, χριστιανοί μου, ειναι άλήθεια, καί ειναι άλήθεια, ότι τό Άγιο Πνεύμα κατέρχεται στά Δώρα καί τά μεταβάλλει σέ Σώμα καί Αίμα Χριστού, ειναι πάλι αλήθεια ότι τό Άγιο Πνεύμα, μέ τήν επίκληση αυτή του Ιερέα στήν Θεία Λειτουργία, κατεβαίνει καί πάνω μας. Ώστε, λοιπόν, ή Θεία Λειτουργία ειναι μία Πεντηκοστή γιά όλους μας. Έρχεται ή Χάρη του Αγίου Πνεύματος σέ όλους μας. Καί ότι αυτό ειναι αλήθεια φαίνεται καθαρά από τό τροπάριο πού λέει ο ψάλτης στό τέλος τής Θείας Λειτουργίας. Στήν Θεία Λειτουργία, λέγει, «Είδομεν τό Φώς τό αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον»! Στήν Θεία Λειτουργία παίρνουμε τό Άγιο Πνεύμα! Γι' αυτό καί πρέπει νά λειτουργούμαστε, χριστιανοί μου. Δέν ειναι σωστό λοιπόν, αυτό πού λένε μερικοί, ότι προσεύχομαι σπίτι μου καί δέν πάω στήν Θεία Λει­τουργία. Στό σπίτι σου, άνθρωπέ μου, μέ τήν άτομική σου προσευχή δέν μπορεί νά πείς τό «Λάβετε φάγετε» καί τό «Πίετε εξ αυτού πάντες» καί δέν ελαβες τή Χάρη τού Θεού μέ τήν επίκληση του λειτουργούντος Ιερέως.

Ώστε, λοιπόν, μέ τή θαυματουργική ευχή πού λέγει ο Ιερέας σέ κάθε Θεία Λει­τουργία εχουμε μία θεία Πεντηκοστή σ' αυτήν. Έτσι πρέπει νά νοιώθουμε τήν ώρα εκεί­νη. Νά νοιώθουμε ότι είμαστε μπροστά σέ μία Θεοφάνεια, ότι ζούμε μία θεοπτία. Ξέρετε δέ, χριστιανοί μου, ότι στή γιορτή τής Πεντηκοστής, πρίν άπό τίς ωραίες της ευχές, ο Ιερέας λέει νά γονατίζουμε. «Ετι καί ετι κλίναντες τά γόνατα, του Κυρίου δεηθώμεν», λέγει. 'Εγώ εδώ δέν θά θίξω τό θέμα άν πρέπει γενικά νά γονατίζουμε στό «Τά Σά εκ τών Σών» ή όχι. Άς κάνει ο καθένας όπως τόν συμβουλεύει ο Πνευματικός του. 'Εκείνο όμως πού θέλω νά πώ ειναι ότι τήν ώρα αυτή τού Καθαγιασμού τών Τιμίων Δώρων, τήν ώρα αυτή τού μεγάλου θαύματος στή Θεία Λειτουργία, πρέπει νά είμαστε προσηλωμένοι σ' αυτό πού γίνεται καί νά νοιώθουμε τήν παρουσία τού Θεού ανάμεσά μας. Γιατί μπορεί κανείς νά γονατίσει καί νά μή νοιώθει αυτή τήν συντριβή μέσα του, άλλά νά τό κάνει άπό συνήθεια. Καί μπορεί πάλι νά ειναι όρθιος, άλλά ή ψυχή του νά ειναι συντετριμμένη γιά τήν ιερότητα τής στιγμής. Τό πάν, χριστιανοί μου, ειναι νά ειναι καθαρή ή καρδιά. Για­τί μόνο όσοι εχουν καθαρή καρδιά γεύονται αυτά τά μεγαλεία τής Βασιλείας τού Θεού στή Θεία Λειτουργία. Καί ή Χάρη του Θεού, πού σάς ειπα προηγουμένως ότι ερχεται σέ όλους τούς πιστούς μέ τήν επίκληση τού Ιερέα, τό λέω τώρα καλύτερα, ότι αυτή ή Χά­ρη του Θεού ερχεται στόν καθένα ανάλογα μέ τήν καθαρότητα τής καρδιάς του.

Σάς ειπα παραπάνω ότι τήν ώρα του Καθαγιασμού μαζί μέ τόν Ιερέα προσεύχεται καί ο λαός μέ τήν δική του προσευχή, τό «Σέ υμνούμεν, Σέ ευλογούμεν...». Τό τροπάριο αυτό του ψάλτη καταλήγει στό «Καί δεόμεθά Σου ο Θεός ημών». Τί προσεύχεται ο λαός τήν ώρα εκείνη καί λέει στόν Θεό «δεόμεθά Σου»; Προσεύχεται — πρέπει νά προσεύχε­ται — γιά τό Ίδιο αίτημα μέ τόν Ιερέα: Νά στείλει, δηλαδή, ο Θεός τό Άγιό Του Πνεύμα καί νά κάνει τόν Καθαγιασμό τών Τιμίων Δώρων. Γι' αυτό, άφού ή προσευχή «Σέ υμνούμεν, Σέ ευλογούμεν...» ειναι ειδική προσευχή του λαού γιά τήν Θεία Λειτουργία τήν ώρα του Καθαγιασμού, δέν πρέπει νά λέμε τό τροπάριο αυτό σέ άλλες περιπτώσεις, σέ μιά συγκέντρωση γιά κήρυγμα ή σέ μιά θρησκευτική εκδρομή, γιά παράδειγμα.

Σάς εύχομαι, άδελφοί μου χριστιανοί, καί ευχηθείτε καί σείς τό Ίδιο γιά μένα, νά εχου­με όλοι μας καθαρή καρδιά, γιά νά γευόμαστε τό μεγάλο θαύμα τής Θείας Λειτουργίας, πού γίνεται τήν ώρα του Καθαγιασμού. Σάν εμπόδιο γιά νά μήν αμαρτάνουμε άς σκεπτό­μαστε όλοι στήν καθημερινή μας ζωή τήν μεγάλη αυτή ιερή στιγμή τής Θείας Λειτουρ­γίας, πού, όμως, δέν θά γευθούμε τήν Χάρη της, άν αμαρτάνουμε.

Ο Γόρτυνος Ιερεμίας