ΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Από σήμερα ξεκινά η πιο κατανυκτική και μυσταγωγική Εβδομάδα του έτους, η οποία ονομάζεται Αγία και Μεγάλη, όχι γιατί έχει  πιο πολλές ημέρες από τις άλλες εβδομάδες, ούτε γιατί οι ημέρες της έχουν περισσότερες ώρες, αλλά γιατί τα γεγονότα που συνέβησαν αυτήν την Εβδομάδα είναι Μεγάλα, Άγια και Κοσμοσωτήρια.

Με την σημερινή ευκαιρία θα παρουσιάσουμε με συντομία τρεις εικόνες και θα αφήσουμε ο καθένας να βρει τον εαυτόν του μέσα σ΄ αυτές. Σε κάθε εικόνα, βλέπουμε δύο αντίθετες σκηνές. Και οι τρεις εικόνες είναι παρμένες από το σημερινό Ευαγγέλιο.

ΠΡΩΤΗ ΕΙΚΟΝΑ :

Ένας άνδρας και μία γυναίκα. Ο Ιούδας και η Μαρία η αδελφή του Λαζάρου. Μια γυναίκα ευαίσθητη και ένας άνδρας σκληρός. Η Μαρία γεμάτη αγάπη και ευγνωμοσύνη προσφέρει στον Χριστό αρώματα και μύρα. Η Μαρία σύμβολο αγάπης, θερμής αγάπης στο Χριστό. Ο Ιούδας σύμβολο μίσους και κακίας εναντίον του Χριστού. Η Μαρία σύμβολο θυσίας για τον Χριστό. Ο Ιούδας σύμβολο ανθρώπου κλέφτη και απατεώνα. Η Μαρία σύμβολο αφοσιώσεως στο Χριστό, ο Ιούδας σύμβολο προδοσίας του Χριστού.

Εμείς άραγε που ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε την Μ. Εβδομάδα θα σταθούμε σαν τη Μαρία η σαν τον Ιούδα ; Θα σταθούμε σκληροί και ασυγκίνητοι μπροστά στο Θείο Δράμα ; Δεν θα μας συγκλονίσουν τα Παθήματα του Χριστού; Δεν θα μας συγκινήσει ο Κενός Τάφος ; Δεν θα μας ενθουσιάσει η Ανάσταση ; Δεν θα μας χαροποιήσει το «Χριστός Ανέστη»; «Μαρία» αδελφοί μου να γίνει ο καθένας μας αυτές τις ημέρες. Ας ραγίσουν οι καρδιές μας όπως ράγισαν τα βράχια του Γολγοθά, και από μέσα ας ξεπηδήσουν σαν μύρα τα δάκρυα μας, δάκρυα μετανοίας, δάκρυα συγκινήσεως, δάκρυα χαράς και αγαλλιάσεως.

Η πρώτη λοιπόν εικόνα μας δείχνει την διάθεση που πρέπει να έχουμε αυτές τις ημέρες.

Ας δούμε όμως τώρα την ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ.

Και εδώ διακρίνουμε μια μεγάλη αντίθεση. Από την μια μεριά οι Γραμματείς οι Φαρισαίοι και οι Αρχιερείς των Ιουδαίων, όλος εκείνος  ο συρφετός που φθονεί τον Χριστό. Τον βλέπουν να μπαίνει στα Ιεροσόλυμα και η ψυχή τους φουσκώνει από μίσος, τα μάτια τους γυαλίζουν από εκδίκηση, το στόμα τους αφρίζει από το πάθος. Από την άλλη μεριά ο απλοϊκός κόσμος. Οι χιλιάδες των Εβραίων που έχουν συναχθεί στα Ιεροσόλυμα για να γιορτάσουν το Πάσχα. Όλοι αυτοί μέσα σε μια ατμόσφαιρα συγκίνησης, χαράς, θαυμασμού, και ενθουσιασμού τρέχουν να υποδεχθούν τον Βασιλέα των βασιλέων, κρατώντας τα βάια των φοινίκων ενώ οι δυνατές φωνές αντηχούν σ΄ όλα τα Ιεροσόλυμα : «Ωσαννά! Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»!

Πόσο διαφέρουν οι σκηνές και αυτής της εικόνας.Οι Αρχιερείς είναι σύμβολο κακίας εναντίον του Χριστού.

Ο λαός είναι σύμβολο λατρείας του Χριστού. Οι μεν απλώνουν τα βρώμικα χέρια τους να συλλάβουν τον Χριστό, ο δε λαός, υψώνει τα βάγια, για να εκφράσει την χαρά του για τον Χριστό. Εκείνοι ανοίγουν το στόμα τους για να Τον κακολογήσουν, ενώ ο λαός Τον υμνεί ζωηρά με ύμνους και επευφημίες.

Τώρα λοιπόν που περνά από μπροστά μας ο Ιησούς, εμείς θα τον αντιμετωπίσουμε όπως οι Γραμματείς οι Φαρισαίοι, οι Αρχιερείς και οι Άρχοντες ή όπως τον αποδέχθηκε ο ευλογημένος αυτός λαός ! Περνά ο Χριστός αδελφοί μου, όλη την Μ. Εβδομάδα με την κόκκινη χλαμύδα με το ακάνθινο στέφανο με τον Σταυρό στους ώμους, περνά αναστημένος και δοξασμένος. Ας δείξουμε την συγκίνηση μας και την αφοσίωση μας με την συμμετοχή μας στις Ι.Ακολουθίες της Μεγ.Εβδομάδος. Ας ενώσουμε τις φωνές μας με τις φωνές του λαού της Κυριακής των Βαίων.

Ας δούμε τέλος και την ΤΡΙΤΗ ΕΙΚΟΝΑ.

Τα δύο πρόσωπα της τρίτης εικόνας είναι ο Ιησούς και ο Λάζαρος. Ο Λάζαρος από την στιγμή που τον ανέστησε ο Χριστός έγινε πόλος έλξεως. Πολλοί τρέχουν να δουν τον Χριστό, αλλά και τον Λάζαρο. Πολλοί επίσης τρέχουν να δουν τον Λάζαρο χωρίς να προσέχουν καν τον Χριστό που ανέστησε τον Λάζαρο. Κέντρο λοιπόν της προσοχής τους ο Λάζαρος και όχι ο Χριστός.

Αδελφοί μου, τις Ημέρες αυτές ποιο θα είναι το κέντρο του ενδιαφέροντός μας; Μήπως όλες αυτές τις ημέρες τρέξουμε για την προετοιμασία του πασχαλινού τραπεζιού, μήπως τρέξουμε για ψώνια, για δώρα και όχι για τον Χριστό; Μήπως επίκεντρό μας γίνει οτιδήποτε άλλο εκτός από Εκείνον; Ο Χριστός αδελφοί μου ας είναι το κέντρο μας. Το κέντρο του μυαλού μας και της καρδιάς μας. Σ΄ εκείνον ας είναι στραμμένη η προσοχή μας ειδικά αυτήν την Μεγ. Εβδομάδα.

Μέσα από τις θαυμάσιες και παραστατικές Ι. Ακολουθίες της Εβδομάδος αυτής ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε το Θείο Δράμα από την αρχή μέχρι το τέλος. Από την σημερινή πρώτη πράξη του Δράματος μέχρι και την τελευταία που είναι η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.

Αγαπητοί μου Αδελφοί!

Ο Χριστός έπαθε για μας. Όλα τα μέλη της αγίας του σαρκός υπέφεραν για μας. Λέει χαρακτηριστικά ένας ύμνος που θα ακούσουμε στιν Ακολουθία των Παθών την Μ.Πέμπτη το βράδυ: «Κάθε μέλος τής αγίας σου σαρκός, ατιμίαν για μάς υπέμεινε, τάς ακάνθας η κεφαλή, το πρόσωπο τά εμπτύσματα, αι σιαγόνες τά ραπίσματα, το στόμα τήν πικρή γεύση της χολής , τά ώτα τάς δυσσεβείς βλασφημίας. Η πλάτη τήν φραγγέλωσιν, καί η χείρ τόν κάλαμον, αι τού όλου σώματος εκτάσεις εν τώ σταυρώ, τά χέρια και τα πόδια  τούς ήλους, καί η πλευρά τήν λόγχην». 

Και μεις με όλα τα μέλη μας ας του δείξουμε την αγάπη μας, την λατρεία μας, την ευλάβεια μας για Εκείνον! Τα χέρια ας χαρίσουν αγάπη και συμπόνια σε φτωχούς αδελφούς μας. Τα πόδια ας κουρασθούν στις Ι. Ακολουθίες. Τα αυτιά ας προσέξουν στα υπέροχα μηνύματα των ύμνων. Το στόμα ας ψάλλει το «Ωσαννά» και το Αναστάσιμο Παιάνα. Τα μάτια μας ας επικεντρώσουν τα Πάθη, τον Σταυρό και την Ανάσταση. Μα κυρίως η ψυχή μας ας πλημμυρίσει από συναισθήματα συγνώμης, αγάπης, υπομονής, ταπείνωσης, καρτερίας και κατανόησης προς τα σφάλματα των άλλων.

Είναι ξεχωριστή η Μεγάλη Εβδομάδα, ανήκει στον Χριστό, να έχουμε το νου μας, τη σκέψη μας, την καρδιά μας και το σώμα μας κοντά του, όπως εκείνος βρίσκεται κοντά μας όλο τον χρόνο με μύριες δωρεές .

Αν έτσι περάσουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα, αν συμπάσχουμε με τον Χριστό, αν συσταυρωθούμε με τον Χριστό, αν συνταφούμε με τον Χριστό, θα μας αξιώσει να ψάλλουμε «ευλογημένος ο ερχόμενος» και κατά την Ανάστασή του. Αμήν.