Ἀριθμ. Πρωτ. 241  

ΠΑΣΧΑ 2010 
 

Πρός  τούς Εὐσεβεῖς Χριστιανούς

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως  
 

Ἀδελφοί μου,  

      Ὅλοι  μας καθημερινά βιώνουμε πικρά αἰσθήματα ἔντονης ἀνησυχίας καί ἀπελπισίας καθώς ἔχουμε παγιδευτεῖ στή δίνη μιᾶς βαθιᾶς πολύμορφης κρίσης, πού ἐντοπίζεται κυρίως στόν οἰκονομικό τομέα.

      Οἰκοδομήσαμε μιά κοινωνία θεμελιωμένη πρωτίστως στό οἰκονομικό κέρδος, χωρίς πνευματικές ἀνατάσεις καί ἀνθρώπινες εὐαισθησίες.

      Τώρα  πού τό οἰκονομικό μοντέλο κλονίζεται σοβαρά λόγῳ τῶν ἐσωτερικῶν του ἀντιφάσεων, ἔχουμε τήν ἐντύπωση ὅτι ὅλα καταρρέουν καί χάνονται.

      Μιά αἴσθηση ἀπόγνωσης καί θανάτου  κυριαρχεῖ παντοῦ. Μέσα σ’ αὐτή τή ζοφερή ἀτμόσφαιρα  ἡ ἁγία μας  Ἐκκλησία  ἔχει τό θάρρος νά διακηρύσσει  πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις τήν  πίστη στό μέγα ἐλπιδοφόρο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου.

      Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι  τό ἀπίστευτο γιά τήν ἀνθρώπινη  λογική θαῦμα, τό ὁποῖο ὅμως βεβαιώνει  μέ τή μακραίωνη μαρτυρία της ἡ  Ἐκκλησία.

      Ὅλη ἡ ἐκκλησιαστική ζωή καί ἐμπειρία μέσα σέ ὅλες τίς ἱστορικές συνθῆκες, ἀκόμη καί τίς πλέον ἀρνητικές, εἶναι βίωση καί ὁμολογία τοῦ ὑπερφυοῦς αὐτοῦ γεγονότος.

      Κάθε  Κυριακή, ἀλλά καί κάθε εὐχαριστιακή σύναξη, κάθε Θεία Λειτουργία, εἶναι  τό σταυροαναστάσιμο Πάσχα. Μετά τήν  θεία κοινωνία ὁ ἐνσυνείδητος πιστός ἀποχωρεῖ ἀπό τό χῶρο τοῦ ἱεροῦ ναοῦ μέ τήν βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως. «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι ….»

      Ἡ Ἀνάσταση ἀποτελεῖ τό θεμέλιο καί  τήν κρηπίδα τοῦ μηνύματος  πού ἡ Ἐκκλησία κομίζει στόν κόσμο. Χωρίς τήν Ἀνάσταση τό κήρυγμά μας εἶναι κενό, χωρίς οὐσιαστικό περιεχόμενο καί ἀντίκρισμα, καί ἡ πίστη μας μάταιη.

      Ἡ ἀποστολική  διδαχή περί Ἀναστάσεως καί ἡ πατερική της συνέχεια δέν  ὑπήρξε ποτέ κάποια ἀόριστη φιλοσοφία  ἤ μία ἱδεολογία, ἀλλά πρωτίστως  ἔνα πραγματικό γεγονός, τό ὁποῖο, χωρίς νά χάσει τόν χαρακτήρα  τοῦ ὑπερφυοῦς θαύματος, συνέβη ὄντως μέσα σέ συγκεκριμένο ἱστορικό χρόνο, μέ σκοπό νά τόν μεταμορφώσει καί νά τόν ἐλευθερώσει ἀπό τά δεσμά τῆς πτώσης καί τῆς φθορᾶς.

      Σέ  τέσσερις μόνο λέξεις συγκεφαλαιώνονται καί τά τέσσερα Εὐαγγέλια τῆς Ἀποκαλύψεως  τοῦ Θεοῦ: Χριστός  Ἀνέστη !  Ἀληθῶς  Ἀνέστη ! Σέ κάθε μιά ἀπ’ αὐτές βρίσκεται ἀπό ἕνα Εὐαγγέλιο, καί στά τέσσερα Εὐαγγέλια βρίσκεται ὅλο τό νόημα ὅλων τῶν κόσμων τοῦ Θεοῦ, τῶν ὁρατῶν καί ἀοράτων. Καί ὅταν ὅλα τά αἰσθήματα τοῦ ἀνθρώπου καί ὅλες οἱ σκέψεις του συγκεντρωθοῦν στή βροντή τοῦ πασχαλινοῦ αὐτοῦ χαιρετισμοῦ  ‘’ Χριστός Ἀνέστη ! ‘’ τότε ἡ χαρά τῆς ἀθανασίας σείει ὅλα τά ὄντα καί αὐτά μέ ἀγαλλίαση ἀπαντοῦν, ἐπιβεβαιώνονται τό πασχαλινό θαῦμα ‘’ Ἀληθῶς Ἀνέστη ! ‘’ , ὅπως περί τῆς Ἀναστάσεως θεολογεῖ ὁ μακαριστός γέρων Ἰουστίνος Πόποβιτς, ἕνας ἀπό τούς πιό μεγάλους πατερικούς θεολόγους τῆς ἐποχῆς μας.

   Αὐτό τό μέγα χαροποιό μήνυμα, τό Εὐαγγέλιο τῆς Ἀναστάσεως, ἀποδείχθηκε ἀσφαλές στήριγμα, παραμυθίας καί πηγή αἰσιοδοξίας γιά τούς πιστούς ἀνθρώπους σέ κάθε ἐποχή, ἀκόμη καί στίς πιό δύσκολες περιστάσεις. Ἀφοῦ ὁ Θεάνθρωπος Κύριος μέ τήν Ἀνάστασή Του νίκησε τόν « ἔσχατο ἐχθρό » τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, τό θάνατο, ὁ ἄνθρωπος πού εἶναι διά τῆς πίστεως ἑνωμένος μαζί Του, δέν ἔχει νά φοβηθεῖ πλέον κανένα ἐχθρό.

      Μέ  τή δύναμη τοῦ Ἀναστάντος μποροῦμε νά νικήσουμε καί νά ὑπερβοῦμε  ὅλες τίς φυσικές καί κοινωνικές  ἐναντιότητες τῆς ζωῆς μας, ἐμπνεόμενοι  ἀπό τήν διακήρυξη τοῦ πολύαθλου  Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου : « Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ » ( πρός Φιλ. δ΄, 13 ).

      Ὁλόψυχα εὐχομαι ἡ Ἀναστάσιμη χαρά καί  εὐφροσύνη νά πληροῦν τίς καρδιές  ὅλων Σας καί ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση νά μᾶς ἐμπνέει αἰσιοδοξία, δύναμη καί ἀντοχή στις περιστάσεις τῆς ζωῆς.  

Χριστός  Ἀνέστη !  
 

Μέ  τήν ἀγάπη Τοῦ Ζωοδότου Κυρίου μας 

Ὁ Μητροπολίτης σας  

† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ