«Στις σατανιστικές τελε­τουργίες της μαύρης μαγείας σπρώχνουν ανήλικα κο­ρίτσια· επαρχιώτισσα κατέληξε πόρνη του Διαβόλου» (Ελεύθερος Τύπος 4.9.1985).

 Πρόκειται για την νεαρή Ελένη, που γεννήθηκε σε χωριό έξω από την Αθήνα· ο πατέρας της ήταν δάσκαλος.Ένα βράδυ, πριν δέκα χρόνια, την πήραν μερικά ξαδέλφια της για να την πάνε σε ένα πανηγύρι. Τελικά κατέληξε σε ντισκοτέκ στην Πλάκα... Δυο τρεις νέοι τη ζήτησαν να χορέψουν. Αυτός όμως που της τράβηξε την προσοχή της, ήταν ένα ψηλό μελαχροινό παλικάρι με ευγενικούς τρόπους. Χόρεψαν τον ένα χο­ρό μετά τον άλλο. Της είπε πως τον λένε Νίκο και ήταν φοιτητής της ιατρικής. Καθώς η Ελένη ετοιμαζό­ταν να φύγει, ο Νίκος της είπε με ένα μυστηριώδες χαμόγελο· ‘θα σε δω πολύ σύντομα'... Ποτέ του δεν δοκίμασε να την αγγίξει. Της είπε ότι σεβόταν, το ότι δεν είχε πάει ποτέ με άντρα...

Την τρίτη ημέρα της είπε ότι έπρεπε να γυρίσει στην Αθήνα. Την ρώτησε, αν ήθελε να πάει μαζί του. Φύγανε μαζί το ίδιο βράδυ... Την πήγε σε όμορφη βίλα... Από μια πόρτα έφθαναν στ' αυτιά της ομιλίες πολλών ανθρώπων. Παραξενεμένη ρώτησε το Νίκο, τι συμβαίνει.

— Μη λες κουβέντα, της είπε, είσαι πολύ τυχερή. Θα σε γνωρίσω σε ανθρώπους, που έχουν μεγάλες θέσεις, και θα σου βρούνε δουλειά στο άψε σβήσε. Φτιάξου λίγο και φόρεσε αυτό το φόρεμα, κατέληξε, και της έδειξε ένα μακρύ άσπρο φόρεμα που κρεμόταν στον τοίχο.

Όταν ντύθηκε ο Νίκος άνοιξε την πόρτα. Σε ένα μεγάλο σαλόνι ήταν συγκεντρωμένοι γύρω στα είκοσι άτομα, άντρες και γυναίκες. Μόλις μπήκαν μέσα η Ε­λένη έγινε το επίκεντρο της προσοχής. Την τριγύριζαν, της μιλούσαν, της έβαζαν να πιει...

Κάποια στιγμή ένιωσε το κεφάλι της να γυρίζει. Διαπίστωσε ξαφνικά ότι το δωμάτιο είχε αδειάσει. Ο μόνος που στεκόταν δίπλα της, ήταν ο Νίκος, που φο­ρούσε μια περίεργη μαύρη κάπα... Την πήρε από το χέρι και προχώρησαν προς μια κλειστή μαύρη πόρτα. Η Ελένη είχε χάσει κάθε επαφή με το περιβάλλον... οι 'καλεσμένοι' ήσαν ντυμένοι στα μαύρα, οι τοίχοι ήσαν διακοσμημένοι, με εφιαλτικές εικόνες και σύμβο­λα...

Οι συγκεντρωμένοι είχαν στραφεί προς το μέρος της και μουρμούριζαν ένα ακατανόητο τραγούδι. Ο Νίκος την έσπρωξε μπροστά. Η Ελένη νόμιζε πως βλέπει όνειρο. Ένας άντρας, ντυμένος στα κόκκινα, την πήρε από το χέρι και την έβαλε να ξαπλώσει στο τραπέζι... Είδε με φρίκη τον άντρα με τα κόκκινα να σφάζει έναν κόκορα και μετά να βουτά το δάκτυλο του στο αίμα και να σχεδιάζει κάτι στο σώμα της. Τότε για πρώτη φορά διαπίστωσε πως ήταν γυμνή. Λίγο αργότε­ρα ο άντρας έβγαλε την κάπα του και έσκυψε πάνω της, η Ελένη έχασε τις αισθήσεις της.

Όταν συνήλθε ήταν πρωί, είδε ότι ήταν ξαπλωμέ­νη σε ένα κρεβάτι. Σε λίγο μπήκε μέσα στο δωμάτιο ο Νίκος με μία γυναίκα. Τους ρώτησα, τι είχε γίνει και που βρισκόμουν... Άρχισαν να μου έρχονται στο μυα­λό διάφορες εικόνες. Για πρώτη φορά συνειδητοποίησα ότι με βίασαν. Άρχισα να κλαίω και να απειλώ, ότι θα πάω στην Αστυνομία. Τότε ο Νίκος έβγαλε μερικές φωτογραφίες και μου τις έδειξε. Έδειχναν ένα άντρα να μου κάνει έρωτα. Με απείλησε πως αν έλεγα τίποτα, θα τις έδειχνε στον πατέρα μου. Μου είπε, ότι το καλύ­τερο για μένα θα ήταν να μείνω εκεί, και θα μου εξασφάλιζε μια άνετη ζωή...».

Η νεαρή Ελένη κατάντησε πόρνη τού Σατανά, στα πλαίσια σατανιστικών τελετών, μπήκε στα ναρκωτικά και τελικά την πέταξαν στο δρόμο κι έφθασε στη Συγ­γρού. Στη συγκλονιστική συνέντευξη της αναφέρει, πως έλαβε μέρος σε 20 περίπου σατανιστικές τελετές και στις 15 από αυτές χρησιμοποιήθηκαν νεαρές παρθένες, που τις είχαν «ψαρέψει όπως και μένα» ανέφερε χαρα­κτηριστικά. «Ορισμένες από αυτές ακολούθησαν το δικό μου δρόμο, άλλες τρελάθηκαν και δύο αυτοκτόνη­σαν». «Μόνο μία γλύτωσε», πρόσθεσε η Ελένη, «ήταν τυχερή. Ο πατέρας της ήταν έξυπνος άνθρωπος και κατάλαβε, τι πέρασε η κόρη του. Την έβαλε σε μια Ιδιωτική κλινική...

Σε άλλο ρεπορτάζ μεταφέρεται η συζήτηση δύο οπαδών σατανιστικής ομάδας που κάνουν τις τελετουρ­γίες τους σε απόμερο σπίτι της Κηφισιάς:

«Αν δεν βρεθή 16χρονη παρθένα με ξανθά φυσι­κά μαλλιά, η τελετή της ερχόμενης εβδομάδας δεν θα μπορέσει να γίνει. Κι όλοι περιμένουν... Ήδη έχουμε συγκεντρώσει όλα τ' άλλα. Βρήκαμε και τον κατάλληλο κόκορα, που θα σφάξουμε, για να πιούμε το αίμα του. Πρέπει, όμως να βρεθεί η 16χρονη παρθένα. Χωρίς αυτήν τελετή δεν γίνεται» (Βραδυνή 22.9.1985).

π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

Πηγή:Αντιαιρετικόν εγκόλπιον.