Ο Χριστός, μας καλεί στο δείπνο της αγάπης Του. Σε τραπέζι πλούσιο και χαρούμενο.  Αν είσαι της στενής λογικής, δεν θα το χαρείς. Θα βρεις λογικές αφορμές να μείνεις μίζερος:  Οικογένεια, παιδιά, αυτοκίνητο, έξοδα, χρέη, αγορές, σκέψεις που σε τρελαίνουν, και δεν αφήνουν τη χαρά να μπει μέσα σου.

Το τραπέζι του Χριστού, το χαίρονται όσοι είναι έτοιμοι να αφεθούν, να ξεχαστούν, να γελάσουν, να τραγουδήσουν, να μεθύσουν, να μπουν σε κλίμα εορτασμού και ευφορίας, κι όχι μικρόψυχων υπολογισμών.  Όσοι δουλεύουν κυρίως με το νου, δεν μπορούν να γιορτάσουν. Σκέφτονται ότι θα ιδρώσουν, το σακάκι θα τσαλακώσει, το κρασί μπορεί να στάξει, το καλσόν να σκιστεί, τι θα πουν οι άλλοι, τι εντύπωση δίνω, είμαι ψηλός, είμαι κοντός, είμαι χοντρός και άσχημος.  Όσοι έχουν καρδιά ζωντανή, είναι οι τυχεροί που θα απολαύσουν πολύ κρασί και ξεφάντωμα ως το ξημέρωμα.
Αυτοί, δεν σκέφτονται, μα ζουν. Δεν κρίνουν, ούτε συγκρίνουν, παρά μόνο αποδέχονται, ευγνωμονούν και συμφιλιώνονται.  Γι’ αυτό τους βλέπεις και μεθούν, γελούν, τραγουδούν, ζαλίζονται γλυκά, ενώνονται με δικούς και ξένους, πιάνονται χέρι χέρι με όλους, ζώντας τον Παράδεισο της αγάπης.  Το θυμήθηκα σήμερα που λέει το Ευαγγέλιο πως ο Θεός μάς καλεί σ’ ένα Τραπέζι όμορφο και πλούσιο