Οχτακόσια χρόνια πριν γεννηθεί ο Χριστός ,ο Προφήτης Ησαΐας αναγγέλλει τον ερχομό Του στην γη και τον βλέπει σαν ένα μεγάλο Φως που φωτίζει μια βαθιά νύχτα. Την εποχή που ο Θεός κατέβηκε στον Πλανήτη μας τόση ήταν η παρακμή του Πολιτισμού και η ηθική κατάπτωση των ανθρώπων, ώστε ακόμα και η Θρησκεία είχε ξεπέσει και είχε διαστραφεί σε ειδωλολατρία της πιο βάρβαρης μορφής .

     Οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου δεν ήταν παρά η προσωποποίηση ανθρώπινων αδυναμιών και ελαττωμάτων, όπως της αιμομιξίας, της μέθης, του ψεύδους, του δόλου και της οργής∙ oι ανθρωποθυσίες στις εξωφρενικές θεότητες της Ανατολής, η θεοποίηση και η λατρεία διεστραμμένων εγκληματιών όπως οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, είναι θλιβερά δείγματα αυτού του θρησκευτικού ξεπεσμού .Ακόμη και στον «περιούσιο λαό» του Θεού, που γέννησε τους Προφήτες και τους Πατριάρχες, ο «Νόμος» που ο Θεός εμπιστεύθηκε στον Μωυσή, είχε καταντήσει ξηρός τύπος χωρίς καρπούς πνευματικότητας, ικανούς να θρέψουν τις πεινασμένες ψυχές των ανθρώπων.

     Φυσική συνέπεια της παρακμής της Θρησκείας ήταν και η κατάπτωση της ηθικής ζωής. Βαρβαρότητα ,ακολασία, διαστροφή, εκμετάλλευση των αδυνάτων από τους ισχυρούς, ανατριχιαστικά εγκλήματα, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής της κατάπτωσης. Σ΄ έναν τέτοιον κόσμο ο ερχομός του Χριστού ήταν πραγματικά ανατολή μιας καινούργιας ημέρας. Ο Χριστός ντυμένος την ανθρώπινη σάρκα φέρνει στην γη την αλήθεια και την αγάπη και μαζί του μια χούφτα απλοϊκοι ψαράδες Τον ακολουθούν και ξεκινούν από τα ακρογιάλια της Τιβεριάδος, για να μεταφέρουν στα πέρατα της Οικουμένης το Φως της Αλήθειας.

    Έτσι το κήρυγμα του Ευαγγελίου που κήρυξε και κηρύττει καθημερινά μια Πνευματική κυριολεκτικά Επανάσταση, αντιτάσσει απέναντι στην πλάνη την αλήθεια, απέναντι στο μίσος την αγάπη, απέναντι στην βία την συγγνώμη, απέναντι στην βαρβαρότητα την ειρήνη ,απέναντι στην σκλαβιά την ελευθερία, απέναντι στην εκμετάλλευση την δικαιοσύνη, απέναντι στην ακολασία την αγνότητα, απέναντι στις κοινωνικές διακρίσεις την ισότητα.

    Είναι γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός χάρη στην Χριστιανική Αποκάλυψη και Πίστη πέρασε από το σκοτάδι στο Φως και ότι μεγάλο και σπουδαίο δημιούργησε το οφείλει στον Ιησού, ο Οποίος λίγο πριν την μεγάλη Θυσία επάνω στον Σταυρό, αποκαλύπτει τον σκοπό του ερχομού Του σε αυτόν εδώ τον κόσμο: Εγώ Φως πνευματικό ήλθα στον κόσμο, για να μην μείνει στο σκοτάδι της πλάνης και της αμαρτίας, κανένας από εκείνους που πιστεύουν σε μένα.Είναι καιρός να συναισθανθούμε την ευθύνη μας ως Χριστιανοί : πως μόνο αν πιστέψουμε και ζήσουμε την Αλήθεια που ο Χριστός έφερε στον κόσμο, τότε ο καθένας μας θα γίνει φως, που θα φωτίζει με την αρετή του και θα ζεσταίνει με την αγάπη του.

    Μην περιμένουμε να γίνει πρώτα καλύτερη η κοινωνία μας για να γίνουμε και εμείς καλοί στην συνέχεια. Ένα αναμμένο κεράκι μέσα στο σκοτάδι μειώνει το σκοτάδι όσο ανάβει. Αν φαντασθούμε εκατοντάδες η και χιλιάδες κεράκια αναμμένα τότε το σκοτάδι θα μεταβληθεί σε μια ολοφώτεινη ημέρα.Έτσι και εμείς, με τον προσωπικό του αγώνα ο καθένας ο οποίος θα ενισχύεται με την συχνή Θ.Μετάληψη, ας προσπαθήσουμε να φωτίσουμε την κοινωνία μας, την ζωή μας, τα έργα μας και ολόκληρη την ύπαρξη μας.