Η σημερινή εορτή της Αναλήψεως του Χριστού έχει την δική της σημειολογία στον κύκλο των εορτών του Πεντηκοσταρίου δηλ της περιόδου εκείνης από το Άγιο Πάσχα μέχρι την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου από την αμαρτία ήταν σε πλήρη εξέλιξη και άρχιζε σταδιακά η φανέρωση του μυστηρίου της Εκκλησίας για την ανθρωπότητα. Πριν από το Πάθος Του ο Ιησούς είχε πει στους μαθητές του «Εγώ όμως σας λέγω την αλήθεια , ότι είναι συμφέρον σας να φύγω. Διότι αν δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε εσάς». Χωρίς να γίνει εκείνη την στιγμή κατανοητό ο Ιησούς δεν εννοούσε την πρόσκαιρη απουσία του εξαιτίας της Σταύρωσης και αποδείχθηκε από τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την Ανάσταση Του.
    Ο Αναστάς Ιησούς εμφανιζόταν ανά διαστήματα στους μαθητές Του πιστοποιώντας με την παρουσία του την Ανάσταση Του, τους δίδασκε και τους είχε παραγγείλει να μην απομακρυνθούν από τα Ιεροσόλυμα. Η τελευταία εμφάνιση έλαβε χώρα στο Όρος των Ελαιών σαράντα ημέρες μετά την Ανάστασή Του. Εκείνη η ημέρα ήταν διαφορετική από τις λοιπές εμφανίσεις του Αναστημένου Ιησού. Ήταν αποχαιρετιστήρια«… Και  ενώ τους ευλογούσε-μας λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς – αποχωρίστηκε από αυτούς και εφέρετο επάνω εις στον ουρανό…» ο Ευαγγελιστής Μάρκος συμπληρώνει«… και ο μεν Κύριος αφού τους μίλησε, ανελήφθη εις τους ουρανούς και εκάθησε εις τα δεξιά του Θεού…» Στις Πράξεις επίσης διαβάζουμε«  Όταν είπε αυτά , εσηκώθηκε εις τον αέρα, ενώ εκείνοι τον εκυττούσαν, και ένα σύννεφο τον απέκρυψε από τα μάτια τους. Και καθώς εκυττούσαν με προσοχήν εις τον ουρανόν, ενώ Αυτός ανυψώνετο, αίφνης δύο άνδρες με ενδύματα λευκά εστάθηκαν κοντά τους και τους είπαν, Άνδρες Γαλιλαίοι, γιατί στέκεσθε και κυττάζετε εις τον ουρανόν; Αυτός ο Ιησούς που ανελήφθη από εσάς εις τον Ουρανόν, θα έλθη κατά τον ίδιο τρόπο όπως τον είδατε να ανεβαίνει εις τον Ουρανόν…»

    Για μας τους Χριστιανούς σήμερα αυτό το συγκλονιστικό γεγονός που έλαβε χώρα μπροστά στα μάτια των μαθητών , μας υπενθυμίζει ότι η ανθρώπινη φύση την οποία ένωσε με την Θεία του φύση ο Χριστός  αχωρίστως, ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως κατά την διδασκαλία της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου απαλλαγμένη από τα δεσμά της φθοράς και του θανάτου εξαιτίας της Αναστάσεως βρίσκεται στον ουρανό συμφιλιωμένη με τον Θεό όπως χαρακτηριστικά διδάσκει ο ιερός Χρυσόστομος. Ο Ουρανός πρέπει να είναι ο προορισμός όλων μας.

    Και πώς θα γίνει αυτό; Όταν μεριμνήσουμε πραγματικά να επιτύχουμε την αγιότητα στην ζωή μας εργαζόμενοι τις εντολές Του στην καθημερινή μας ζωή. Μέσα στην Εκκλησία στην λατρευτική ζωή έχουμε σωματικά παρόντα τον Ιησού στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και με την συμμετοχή μας σε αυτό συνειδητά με μετάνοια και επίγνωση κάνουμε εφικτό τον στόχο μας για αγιότητα βίου.

    Ας έχουμε κατά νου αυτό που είπανε οι Άγγελοι μετά την Ανάληψη στους μαθητές ότι ο Ιησούς με όλη του την δόξα θα ξαναεμφανιστεί στον κόσμο και όπως ομολογούμε και στο Σύμβολο της Πίστεως θα έρθει για να κρίνει ζώντας και νεκρούς άρα θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε την δωρεά του Θεού που στα πλαίσια της Εκκλησίας μας δίνει την δυνατότητα να αγιάσουμε την ζωή μας.

    Όπως οι μαθητές τότε εκείνη την στιγμή -θαρρώ ατενίζουμε και εμείς τούτη την ιερή ώρα τον ουρανό και με προσδοκία και ιερή λαχτάρα ναι μεν αποχαιρετούμε τον Ιησού Αναληφθέντα εις τους ουρανούς με την βεβαιότητα δε και την εμπειρία της εκπλήρωσης όλων των υποσχέσεων του Θεού για την σωτηρία μας  αναμένουμε και επιθυμούμε και την δική μας προσωπική άνοδο στον ουρανό.

Δημήτριος Τζαφέρης

Θεολόγος