Μέσα στη σημερινή σύγχυση των ιδεών και την αμφισβήτηση των αξιών, στις ανατροπές και τις ανακατατάξεις στο χώρο του πνεύματος, ο άνθρωπος έχασε τον πνευματικό προσανατολισμό Του. Μοιάζει με καράβι που ταξιδεύει σε φουρτουνιασμένη θάλασσα χωρίς πυξίδα. Κάθε μέρα καινούριες ιδέες, κοσμοθεωρίες και βιοθεωρίες προσφέρονται για κατανάλωση και ο καθένας διαλέγει εκείνη που τον βολεύει. Όπως έχει ένα ι.χ. αυτοκίνητο έχει και ένα ι.χ. «πιστεύω». Έτσι όμως όλο και περισσότερο χάνει την αίσθηση της πραγματικής, της αντικειμενικής αλήθειας, και χρειάζεται μία πνευματική πυξίδα για να ξαναβρεί τη σωστή πορεία. Μια τέτοια ακριβώς πυξίδα του προσφέρει ένας λόγος του Χριστού, που σήμερα, Κυριακή της Πεντηκοστής, αποκτά ξεχωριστή βαρύτητα και επικαιρότητα : «Εγώ είμαι το φως του κόσμου. Εκείνος που με ακολουθεί με εμπιστοσύνη και ελπίδα δεν πρόκειται να περπατήσει ούτε να βρεθεί ποτέ στο σκοτάδι της πλάνης και της αμαρτίας».

Ο λόγος αυτός θέλει να διαβεβαιώσει τον άνθρωπο ότι μόνο ακολουθώντας τον Χριστό μπορεί να γνωρίσει την Αλήθεια. Την Αλήθεια που δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα αλλά θεϊκή Αποκάλυψη. Ο Χριστός ο σαρκωμένος Θεός αποκαλύπτει στους ανθρώπους στην πληρότητα της την Αλήθεια. Οι προφήτες του Ισραήλ δέχθηκαν και μετέδωσαν λίγες ακτίνες από το φως της και οι αρχαίοι φιλόσοφοι, σκάβοντας στο χωράφι της γνώσεως, δεν κατόρθωσαν παρά μερικά σπέρματα της να ανακαλύψουν. Η διδασκαλία του Χριστού φωτίζει όσους δια μέσου των αιώνων Τον ακολουθούν. Έτσι μέσα στην σκέψη και την ζωή τους ο Θεός, ο κόσμος και ο άνθρωπος βρίσκουν την σωστή τοποθέτηση. Ξέρουν καλά ποιοι είναι, από πού έρχονται, και που πηγαίνουν, και δεν κινδυνεύουν να χάσουν τον δρόμο Τους.

Αλλά δεν βρίσκουν μόνο την Αλήθεια, όσοι ακολουθούν τον Χριστό, βρίσκουν κάτι περισσότερο : Βρίσκουν την δύναμη να την ζήσουν! Μία αλήθεια που μένει στο επίπεδο της θεωρίας δεν έχει αξία.

Δεν είναι καν αλήθεια. Αν ο Χριστός ήλθε στον κόσμο και έγινε άνθρωπος, δεν το έκανε απλώς για να φέρει ανάμεσά μας την αλήθεια, αλλά προπάντων για να μας αφήσει ένα μοναδικό υπόδειγμα ζωής. Ο Απ.  Πέτρος μας λέει : «ότι ο Χριστός μας άφησε παράδειγμα προς μίμηση, για να ακολουθήσουμε ακριβώς επάνω στα χνάρια Του». Η χριστιανικη Πίστη είναι μαρτυρία δηλ. ομολογία, στην οποία τα έργα επιβεβαιώνουν τα λόγια. Αν σήμερα τα έργα μας δεν συμβαδίζουν με τα λόγια μας δεν σημαίνει πως η Αλήθεια του Χριστού έχασε την δύναμή Της. Απλώς σημαίνει πως οι χριστιανοί δεν την ακολουθούν συνειδητά.

-         Μιλάνε για αγάπη και δεν έχουν ίχνος αγάπης για κανέναν.

-         Μιλάνε για ελεημοσύνη και δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη Τους.

-         Μιλάνε για Θυσία και δεν είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν λίγο από τον χρόνο τους σε ένα πνευματικό έργο.

-         Μιλάνε για πίστη και περιορίζονται στον Εκκλησιασμό και την Θ. Κοινωνία ελάχιστες φορές τον χρόνο!

Ο άνθρωπος που ακολουθεί τα βήματα του Χριστού πέρα από την γνώση και την βίωση της Αλήθειας, βρίσκει και το θάρρος να τη μεταδώσει. Γιατί δεν ακολουθεί απλά το φως. Ενώνεται μαζί Του. Γίνεται και ο ίδιος φως και μέσα από την ζωή του αποκαλύπτεται ο Χριστός! Γίνεται μία παρουσία που με τον λόγο και το παράδειγμα δείχνει στον κόσμο τον δρόμο της αρετής. Αυτό ισχύει για όλους μας και για τους Κληρικούς και για τους λαϊκούς. Στην ζωή μας μπορεί καθημερινά και ατελείωτα να επαναλαμβάνεται το θαύμα της Πεντηκοστής. Το Πνεύμα Το Άγιο γεμίζει την ψυχή μας και μας κάνει φλόγα και φως. Φλόγα που ζεσταίνει με την αγάπη και φως που φωτίζει, με την αρετή. Όμως μην ξεχνάμε ότι για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται ο καθένας να τοποθετήσει τον εαυτό του  παρά τους πόδας του Ιησού  και να ακολουθήσει με συνέπεια το φως του κόσμου.