Χριστούγεννα ξανάρχονται στο σπίτι μου απ’ έξω

κι’ εγώ λυχνάρι που να βρω , Χριστέ μου να Σου φέξω ;

Και πάλι εμέ  το σπιτικό βυθίσαν στο σκοτάδι

Εκείνοι που στο λύχνο μου χρωστούσαν λίγο λάδι.

Αντί λαδιού πετρέλαιο ρίχνουν και ξαναρίχνουν…

Εκείνων οι δεξαμενές αστείρευτες θα μείνουν;!

Χριστέ μου , από μικρό παιδί λαδάκι προμηθεύω,

για το καντήλι  της ψυχές εξ ακάνθων συλλέγω.

Δρολάπια και αέριδες με λύσσα θε να σβήσουν

τη χάρη Σου εζήταγαν πάντα να σταματήσουν.

Όμως Χριστέ και Κύριε, που «Σήμερον γεννάσαι »

άπλωσε την παλάμη Σου και την δική μου πιασε.

Ιερεύς τις