Τό ηλιοτρόπιο είναι ένα φυτό, πού πολύ µοιάζει µέ τόν ήλιο στό σχήµα και στήν µορφή. Από τήν ανατολή του εως τήν δύση τόν παρακολουθεί στό ταξίδι του,στρέφοντας πρός αυτόν τά χρυσοκίτρινα πέταλά του.

Τό βράδυ µαζεύεται στόν έαυτό του και τό πρωί χαρούµενο τόν χαιρετά. Δέν θέλει νά άνήκη σέ κανένα άλλον, παρά µόνο στόν ήλιο! Γι' αυτό τόν παρακολουθεί πιστά όχι µόνον όταν είναι όρατός και λαµπερός, αλλά και όταν τά µαύρα σύννεφα τόν κρύβουν και δέν φαίνεται! Σάν νά διαθέτη µιά µυστική διαίσθησι, ξερει κατά που τραβά ό βασιλιάς αύτός του ούρανού ...

Ό Ρώσος αγιος Έπίσκοπος Ίωάννης Μαξίµοβιτς  σέ ένα πεντάτοµο βιβλίο του, αφιερωµενο στό θέµα αυτό επισηµαίνει ότι τό ήλιοτρόπιο µπορεί νά άποτελέση ένα ύπόδειγµα γιά τόν άνθρωπο. Οπως΄τό χαριτωµένο αυτό φυτό ακολουθεί πιστά τήν τροχιά του ήλιου, έτσι και ό άνθρωπος πρέπει νά άκολουθή τό θέληµα του Θεού, σε όλη τήν διάρκεια της ζωής του, χωρίς παρεκκλιση. «Χριστιανέ -γράφει- πρόσεξέ το αυτό τό φυτό. 'Ακόµη και στίς συννεφιασµενες ήµέρες παρακολουθεί τόν ήλιο.

Έτσι και σύ όταν τά σκοτεινά σύννεφα των θλίψεων αποκρύψουν πρός στιγµήν τό θείο πρόσωπό Του, νά είσαι ταυτισµένος µε τό άγιο θέληµά Του». Καί καταλήγει όµορφα: «Ό,τι θέλει ό Θεός νά τό θέλης και σύ. Καί ό.τι εσύ θέλεις νά τό θέλη και ό Θεός»! ...

Δ.