Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ προσεγγίζουμε καί πάλι πνευματικά μέσα στό ἑόρτιο κύκλο τῆς Ἐκκλησίας μας τό μέγα μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὅπως αὐτό βιώνεται μέσα ἀπό τή λειτουργική ἐμπειρία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας. Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου, δηλαδή τοῦ χαροποιοῦ μηνύματος ὅτι «ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον σωτήρ» σέ ἐκπλήρωση ὅλων αὐτῶν τῶν προφητικῶν λόγων γιά τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία.

Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ, ἀποτελεῖ τό πιό ἐλπιδοφόρο μήνυμα στήν μακραίωνη ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας, ἀφοῦ δίνει στόν ἄνθρωπο τή δυνατότητα τῆς κατά χάριν θεώσεως συντελώντας στήν κατάλυση τῆς τυραννίδας τοῦ διαβόλου καί τήν παραγραφή τῶν ἀμαρτιῶν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὁ Θεός προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση γιά νά τήν ἀνορθώσει ἀπό τήν πτώση καί νά ἄρει τά δεσμά τοῦ θανάτου. Χωρίς τή γέννηση Ἐκείνου θά ἦταν ἀνέφικτη ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος γιά κάτι ἀπείρως  πιό σπουδαῖο: Γιά νά προσλάβει καί νά ἀνακεφαλαιώσει στό πρόσωπό Του ὅλη τήν  κτίση, νά ἀποκαταστήσει τόν ἄνθρωπο στήν ἀνώτερη δυνατή δόξα μέ τήν ἕνωση θείας καί ἀνθρωπίνης φύσεως σ’ ἕνα καινό καί κοινό τρόπο ὑπάρξεως καί ἔτσι νά δώσει σέ ὅλους τή δυνατότητα μιᾶς νέας Ζωῆς.

Οἱ ἄνθρωποι τῶν ἡμερῶν μας ζοῦμε μέσα σέ παγκόσμια ἀναστάτωση, ὅλοι μας βιώνουμε οἰκονομικά προβλήματα, τά ὁποία διαρκῶς αὐξάνονται, σέ συνδυασμό μέ τό μέγα ζήτημα τῶν χιλιάδων ἐξαθλιωμένων μεταναστῶν καί προσφύγων καί τά πρόσφατα αἰματηρά τρομοκρατικά χτυπήματα στό Παρίσι πού δημιουργοῦν ἕνα ζοφερό περιβάλλον σέ πανευρωπαϊκή κλίμακα.

Εἶναι ἀλήθεια πώς διερχόμαστε πολύ δύσκολες καί ἀβέβαιες μέρες. Γιά ὅλη αὐτή τήν κατάσταση ὑπεύθυνοι εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι πού ὑποκύπτοντας στό δελεαστικό πειρασμό τῆς ἐκκοσμίκευσης ἐξορίσαμε στήν πράξη τόν Θεό ἀπό τό δημόσιο καί προσωπικό βίο μας, χάνοντας τή συνέχεια τῆς παράδοσης καί κάθε νόημα ἱεροῦ καί ὁσίου. Αὐτό πού λείπει ἀπό τόν σύγχρονο κόσμο δέν εἶναι μόνο τά ὑλικά ἀγαθά. Ἀπό τή ζωή μας ἀπουσιάζει ὁ ὀρθός προσανατολισμός, ἡ ἐπανεκτίμηση τῶν ἀξιῶν καί τῶν προτεραιοτήτων. Αὐτό πού πραγματικά μᾶς λείπει εἶναι τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.

Τό νόημα τῆς μεγάλης Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων εἶναι ἡ πραγματική συνάντηση μέ τόν σαρκωθέντα Λόγο. Ἡ συνάντηση μαζί Του θά φωτίσει τό νοῦ μας, θά φέρει τήν πραγματική εἰρήνη στίς καρδιές μας καί τέλος τήν πολυπόθητη σωτηρία μας. Ἡ σύγχρονη κοσμική ἀντίληψη γιά τά Χριστούγεννα μᾶς ἐπιβάλλει νά τά ζήσουμε διαφορετικά, ὅμως ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προτείνει ἕναν οὐσιώδη τρόπο ζωῆς, ὁ ὁποῖος στηρίζεται στό Φῶς καί τήν Ἀλήθεια μακριά ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἄγνοιας, τῆς ἀπελπισίας, τῆς γενικευμένης κατάθλιψης, ἀφοῦ πηγάζει ἀπό τόν σαρκωθέντα  Κύριό μας.

Εἶναι γεγονός ἀναμφισβήτητο ὅτι ἄν βιώσουμε πραγματικά τό πνεῦμα τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως αὐθεντικά μέ πίστη καί πληρότητα, θά ἀνοίξει μπροστά μας μία νέα προοπτική καί θεώρηση ὥστε νά ὀδηγηθοῦμε τόσο στήν  προσωπική ὅσο καί στήν κοινωνική ἀναγέννηση. Σᾶς εὔχομαι εὐλογημένα καί εὐφρόσυνα Χριστούγεννα καί μέ τήν εὐκαιρία τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Νέου Ἔτους 2016 εὔχομαι σέ ὅλους σας καί στόν καθένα ξεχωριστά κάθε εὐλογία Τοῦ νηπιάσαντος Κυρίου μας, χαρά προσωπική καί οἰκογενειακή, αἰσιοδοξία καί δύναμη.

«Καλή καί εὐλογημένη Χρονιά!»

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί πολλῆς ἀγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ