Τρία είναι μεγάλα εμπόδια, που παρουσιάζονται στον αγώνα του ασκούμενου Χριστιανού, κατά των παθών του.Αυτά είναι η ακηδία, η λήθη και η άγνοια.

Καταρχήν όσον αφορά την ακηδία, αυτή αποτελεί ψυχικό πάθος, και ερμηνεύεται ως έλλειψη φροντίδας για τα πνευματικά.Ο π. Σοφρώνιος Σαχάρωφ λέει ότι “όλη η ανθρωπότητα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ζει μέσα σε αυτή την πνευματική κατάσταση. Οι σημερινοί άνθρωποι έγιναν αδιάφοροι και δεν αναζητούν τη Θεϊκή ζωή. Περιορίζονται μονάχα στην ανάγκη της σαρκικής ζωής τους και στα πάθη τους“.

Έτσι μέσα στη ζωή μας μαρτυρείται ο πνευματικός θάνατος, πολλώ δε μάλλον ο θάνατος του ανθρωπίνου προσώπου. Ο άνθρωπος που πολεμάται από την ακηδία, παραλύει ψυχοσωματικά, μη μπορώντας να αντιδράσει.

Ολόκληρος ο άνθρωπος βαρύνεται και παγιδεύεται στην εμπαθή κατάσταση. Η αμαρτία με τη σειρά της εμπεριέχει την ηδονή και τότε ο άνθρωπος “γλυκαίνεται“ από αυτήν. Ο άνθρωπος όμως που αγαπά το Θεό γνωρίζει το δρόμο της μετανοίας.

Ο διάβολος συνεχίζει και πολεμά το Χριστιανό και εκ της πλαγίας οδού, που αποτελεί τον πειρασμό εκείνο που δεν τον αντιλαμβάνεται ο πιστός, αφού νομίζει ότι προέρχεται από το αγαθό.

Χρειάζεται λοιπόν να μην εφησυχάζουμε, αλλά απεναντίας να βρισκόμαστε εν εγρηγόρσει, ακοίμητοι φρουροί, αφού οι επιθέσεις του πονηρού δεν σταματούν, ακόμα και κατά την ώρα του θανάτου μας. Και πάλι ο π. Σοφρώνιος παρουσιάζει τρεις τρόπους κατά της ακηδίας.

Ο πρώτος είναι η έμπνευση που θα πρέπει να έχει ο Χριστιανός, να αναζητά δηλαδή σκέψεις που να τον εμπνέουν στον αγώνα του και να τον γεμίζουν με ζήλο για την πνευματική ζωή. Ο δεύτερος τρόπος είναι η προσευχή και ο τρίτος η αυτομεμψία.

Δεύτερο εμπόδιο στην πνευματική πορεία είναι η λήθη. Δεν σημαίνει εξαφάνιση των αναμνήσεων.

Λήθη σημαίνει απώθηση στο υποσυνείδητο όλων των γεγονότων που μας ενοχοποιούν και μας θλίβουν, ώστε να μην αισθανόμαστε τον έλεγχο της συνέιδησής μας και να μην κάνουμε αυτομεμψία.

Λήθη σημαίνει απομάκρυνση από την αλήθεια και την πραγματικότητα. Σημαίνει κοντολογίς την άρνηση του ιδίου του Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι η Αλήθεια και η Ζωή. Εγκλωβίζεται έτσι ο άνθρωπος στο ψέμα και στη φαντασία.

Και τρίτο εμπόδιο είναι η άγνοια ή αγνωσία. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναφέρει ότι η αγνωσία ισοδυναμεί με γνώση του μη πραγματικού και δεν είναι τίποτε άλλο από τη φαντασία, η οποία είναι πάθος της άλογης ψυχής.

Ο άνθρωπος νομίζει ότι έχει ξεπεράσει την ανθρώπινη γνώση, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκεται μέσα στα όρια της κτίσης και συνεχίζει να γνωρίζει με τις ίδιες προϋποθέσεις, που γνώριζε και στο παρελθόν. Γνωρίζει όμως μόνο τον φανταστικό κόσμο.

Η φαντασία είναι η ειδωλοποίηση του κόσμου, στέρηση και έκπτωση της αληθείας, του ιδίου δηλαδή του Θεού, αφού Εκείνος είναι η Αλήθεια.

Να λάβουμε όλοι μας υπόψιν τα ανωτέρω εμπόδια  και  να δώσουμε τον καλό αγώνα.

Ο Κερκύρας Νεκτάριος