Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Οἱ  ἄνθρωποι τῆς ταραγμένης ἐποχῆς μας μέσα στό πλαίσιο μιᾶς κοινωνίας σέ διαρκῆ κρίση βιώνουν αἰσθήματα ἀνασφάλειας καί ζοῦν μέ τόν φόβο καί τήν ἀπειλή ἀκόμα καί ἑνός γενικοῦ καταστροφικοῦ πολέμου. Μάταια οἱ ἄνθρωποι ἀναζητοῦν γαλήνη γύρω καί ἐντός τους. Παρά τίς προσπάθειες, πολλές ἀπό τίς ὁποῖες εἶναι καλοπροαίρετες, ἡ εἰρήνη παραμένει τό μέγα ζητούμενο, ἀληθινά ἄπιαστο ὄνειρο, ἐπειδή γίνεται τό λάθος νά παραγκωνίζεται καί νά ἀγνοεῖται τό μοναδικό ἀσφαλές θεμέλιό της, πού εἶναι ὁ Χριστός. Εἶναι προφανές ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα, παρά τόν μύχιο πόθο της γιά εἰρήνη, τήν ἐπεδίωξε μέ ἄστοχους τρόπους σέ δρόμους πού ἀποδείχθηκαν τελικά ἀδιέξοδοι.Αὐτή τήν περίοδο τῶν Χριστουγέννων ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ὑπενθυμίζει μέσα στήν ἐμβίωση τοῦ λειτουργικοῦ χρόνου τό κορυφαῖο σωτηριολογικό γεγονός  τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου μέ σκοπό τήν σωτηρία καί θέωση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως.Ἐκείνη τή νύκτα τῆς Γεννήσεως οἱ ἀγραυλοῦντες ταπεινοί ποιμένες τῶν περιχώρων τῆς Βηθλεέμ ἄκουσαν ἀπό στρατιές ἀγγέλων τόν ὑπέροχο ὕμνο «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Μαζί μέ ὅλες τίς θεῖες εὐεργεσίες πού ἔφερε ὁ σαρκωθείς Θεός στή γῆ μας, ἐκόμισε καί τή μεγάλη δωρεά τῆς εἰρήνης. Αὐτή ἡ εἰρήνη δέν εἶναι μια ἀφηρημένη  ἰδέα, οὔτε μιά πρόσκαιρη ἐπιφανειακή κατάσταση, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ σωτήρας τοῦ κόσμου, Ἰησούς Χριστός, ὁ πάσχων Δοῦλος τῆς προφητείας τοῦ Ἠσαΐα.Ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ πού ἡ Ἐκκλησία εὐαγγελίζεται στόν ταραγμένο σύγχρονο κόσμο εἶναι κάτι περισσότερο  ἀπό ἀπουσία πολεμικῶν συγκρούσεων εἶναι «ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν», ὅπως ἐπισημαίνει ὁ Ἀπόστολος Παύλος στήν πρός Φιλιππησίους ἐπιστολή του, δηλαδή μιά εἰρήνη πού ὑπερβαίνει κάθε ἀνθρώπινη προσδοκία καί κάθε νόημα πού ὁ κόσμος ἀποδίδει στή λέξη αὐτή.

Πρόκειται γιά μιά ριζική συμφιλίωση καί καταλλαγή πού ἀγκαλιάζει τίς αἰσθητές ἀλλά καί τίς ἀόρατες διαστάσεις τοῦ σύμπαντος καί τῆς ὁποίας ἡ πληρότητα θά ἀποκαλυφθεῖ κατά τά ἔσχατα.Αὐτή ἡ νέα χαρισματική κατάσταση «ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καί Πνεύματι Ἁγίῳ» εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τῶν προφητικῶν προρρήσεων τῆς Παλαιᾶς Οἰκονομίας καί ἐγκαινιάζει τήν ἐπαγγελθεῖσα μεσσιανική βασιλεία, τῆς ὁποίας ἀπαρχή καί θεμέλιο εἶναι ὁ Χριστός ὡς «ἄρχων εἰρήνης».

Ἔτσι αὐτή ἡ προφητική καί χριστολογική ἔννοια τῆς εἰρήνης δηλώνει ὄχι ἀπλά τήν εὐμάρεια τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, ἀλλά τήν κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου πού ζεῖ σέ ἁρμονία μέ τή φύση, μέ τό πλησίον, μέ τόν ἑαυτό του καί τόν Θεό, ὁ ὁποῖος κατά τήν ἔκφραση τοῦ Ἀποστόλου: «Αὐτός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφ.β΄14). Οἱ προφῆτες προαναγγέλουν μιά τέτοια εἰρήνη ἡ ὁποία θά εἶναι συγχρόνως ἀνώτατο πενυματικό ἀγαθό, θεῖο δῶρο καί ἐπίτευγμα τοῦ ἀνθρώπου πού θά ζεῖ μέ δικαιοσύνη.

Συνιστώντας θεμελιῶδες καί βασικό στοιχεῖο τῆς μεσσιανικῆς πραγματικότητας ἡ αὐθεντική εἰρήνη ἀποδεσμεύεται ἀπό τά ἐπίγεια ὅρια της καί τίς ὅποιες ἐνδοκοσμικές παραχαράξεις της.Αὐτή ἡ προσδοκία τῶν δικαίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλά καί ὅλου τοῦ κόσμου ἔγινε πραγματικότητα στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐφ’ ὅσον ἡ ἁμαρτία νικήθηκε «ἐν αὐτῷ καί δι’ Αὐτοῦ».Ἄν τέλος ἡ εἰρήνη ἀπουσιάζει στό ἐπίπεδο τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, αὐτό συμβαίνει ἐπειδή τό κακό ὡς ἁμαρτία δέν νεκρώθηκε ἀκόμη μέσα σέ κάθε ἄνθρωπο καί ὁ Θεός σεβόμενος τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία δέν θέλει νά ἐξαναγκάσει τούς ἀνθρώπους σέ κάτι πού οἱ ἴδιοι δέν ἐπιθυμοῦν πραγματικά.

Εὔχομαι εἰλικρινά σέ ὅλους καί στόν καθένα ξεχωριστά ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, ὁ δι’ ἠμᾶς νηπιάσας Κύριος νά σᾶς χαρίζει ὑγεία, δύναμη, ὑπομονή στίς περιστάσεις τοῦ βίου καί τήν ἀναφαίρετη πολύτιμη εἰρήνη Του.

Χρόνια πολλά εὐλογημένα μέ τή χάρη τοῦ νηπιάσαντος Κυρίου μας.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί πολλῆς ἀγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ