Για να μπορούμε να είμαστε άνθρωποι με ευγένεια, δεν πρέπει ποτέ να λέμε όχι στον άλλο αλλά μόνον στον εγωισμό μας. Καλά σου φέρεται ο άλλος; Καλύτερα να φερθείς εσύ. Κακώς σου φέρεται ο άλλος; Κάλλιστα να φερθείς εσύ, διότι αυτό απαιτεί ο άρνηση του εγώ σου. Να νοιώσει ο άλλος ότι κάθομαι και τον ακούω με σεβασμό.

Έτσι η αγάπη γίνεται ένας «δεσμός άλυτος». Ό,τι και άν κάνεις, δεν μπορεί να λυθεί. Δένει όλους εμάς που είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, αλλά γι’αυτό είμαστε χρήσιμοι. Κανένας από εμάς δεν είναι όμοιος με τον άλλον. Αυτή η αγάπη διορθώνει τα πάντα. Ποτέ μην πληγώσεις άνθρωπο, ούτε για καλό ούτε για κακό. Όλα λοιπόν, και η πνευματική πορεία και τα χριστιανικά αθλήματα και η αρετή και η προσευχή, έχουν την αρχή τους στην ευγένεια και την κοινωνικότητα του ανθρώπου.

Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου