Ποιός ποτέ θα μπορούσε να φανταστεί ότι εφέτος όλες οι Αναστάσιμες ετοιμασίες, θα περιορίζονταν στους τοίχους των σπιτιών μας. Ετοιμαζόμασταν για την Ανάσταση και εκτός από τον Αναστημένο Χριστό περιμέναμε να συναντήσουμε και όσους πιστεύουν στην Ανάσταση.

Και ήταν πανέμορφη αυτή η συνάντηση.Εκεί στα προαύλια των ναών. Και όλοι είμασταν όμορφοι. Και του ενός η λαμπάδα, έδινε φως στη λαμπάδα του  άλλου. Και όσοι μας έλεγαν "Χριστός ανέστη" θέλαμε να τους αγκαλιάσουμε.Και όλοι μαζί φωνάζαμε το "επικράνθη" στο τέλος.

Και κοινωνούσαμε Αναστημένο Χριστό όλοι από την ίδια λαβίδα. Και....πόσα άλλα. Ήρθε όμως και αυτή η ξεχωριστή λαμπρή. Να πρέπει να παραμείνεις στο σπίτι. Σίγουρα το σχέδιο του Θεού, θα είναι καλύτερο. Σίγουρα όταν το ερμηνεύσουμε, θα ηρεμήσουμε. Μέχρι τότε, ας ετοιμαστούμε να γιορτάσουμε με Αναστάσιμη καρδιά. Είναι η μόνη καρδιά, που το βράδυ θα χτυπά γοργά και η μόνη που όλα τα συγχωρεί.