«Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α´ Θεσ. 5,17). Ἕνα σπίτι εἶναι εὐλογημένο ὅταν οἱ καθημερινές δουλειές γίνονται μέ προσευχή. Φαγητό μαγειρεμένο μέ ἀγάπη καί προσευχή εἶναι εὐλογία γιά ὅσους τό μοιράζονται. Ὅταν ντύνεσαι, μπορεῖς νά προσεύχεσαι: «Κύριε, ντύσε με μέ τή δικαιοσύνη σου». Ὅταν φεύγεις ἤ ἔρχεσαι στό σπίτι μπορεῖς νά λές: «Κύριε, εὐλόγησε τήν εἴσοδο καί τήν ἔξοδό μου». Παρόμοιες προσευχές μποροῦμε νά χρησιμοποιοῦμε καί γιά κάθε ἄλλη ἐργασία. Συνηθίζεται ἐπίσης νά κάνουμε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί νά προσευχόμαστε κάθε φορά πού ξεκινᾶμε γιά ταξίδι. Νά ἕνα ἀκόμα ἀπόσπασμα ἀπό τόν πατέρα Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης: «Προσπάθησε νά εὐαρεστεῖς στόν Θεό σέ ὅλα καί πάντοτε καί νά σκέπτεσαι τή σωτηρία τῆς ψυχῆς σου ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό διάβολο καί τήν υἱοθεσία της ἀπό τόν Θεό. Ὅταν σηκώνεσαι ἀπό τό κρεβάτι, κάνε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί λέγε: “Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Ὅταν κάνεις κάτι, προσπάθησε νά τό κάνεις μέ τή σκέψη τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ, ὁ ὁποῖος ἔκανε τά πάντα μέ τήν ἄπειρη σοφία, χάρη καί παντοδυναμία Του καί σέ δημιούργησε κατ᾽ εἰκόνα καί ὁμοίωσή Του. Ὅταν παίρνεις ἤ ἔχεις χρήματα ἤ θησαυρό, θυμήσου ὅτι ὁ ἀκένωτος θησαυρός μας, ἀπό τόν ὁποῖο ἀντλοῦμε ὅλους τούς θησαυρούς τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας, ἡ ἀνεξάντλητη πηγή κάθε εὐλογίας, εἶναι ὁ Θεός. Εὐχαρίστησέ Τον μέ ὅλη τήν καρδιά σου, καί μήν κλείνεις τούς θησαυρούς σου μέσα σου, μήπως ἔτσι κλείσεις τήν εἴσοδο τῆς καρδιᾶς σου στόν ἀνεκτίμητο καί ζωντανό θησαυρό, τόν Θεό· ἀλλά μοίρασε μέρος τῆς περιουσίας σου σ᾽ αὐτούς πού ἔχουν ἀνάγκη, στούς ἄπορους, στούς φτωχούς ἀδελφούς σου, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μείνει σ᾽ αὐτήν τή ζωή γιά νά φανερώσεις σ᾽ αὐτούς τήν ἀγάπη καί τήν εὐγνωμοσύνη σου στόν Θεό, καί νά ἀμειφθεῖς γι᾽ αὐτό στήν αἰωνιότητα ἀπό τόν Θεό.

Μερικές φορές οἱ γονεῖς ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι πολύ ἀπασχολημένοι ἤ κουρασμένοι καί δέν μποροῦν νά τηρήσουν ἕναν κανόνα προσευχῆς. Ὡστόσο ὁ καθένας μπορεῖ σέ ὁρισμένα χρονικά διαστήματα (π.χ. κάθε ὥρα ἤ κάθε μισή ὥρα) νά προσευχηθεῖ, ἔστω καί μιά φορά, ἀργά μέ ὅλη του τήν ὕπαρξη, διώχνοντας ἀπό τό μυαλό του κάθε ἄλλη σκέψη, λέγοντας: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλό». Ἡ ἔνταση αὐτῆς τῆς προσευχῆς, ἔστω καί τόσο σύντομης, ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά παραμείνει γιά πολλή ὥρα ἡ αἴσθηση τῆς προσευχῆς καί τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, ἀκόμα κι ἄν εἴμαστε ἀπασχολημένοι μέ ἄλλες δραστηριότητες. Ἔτσι μπορεῖ κανείς νά παραμείνει σέ κατάσταση προσευχῆς μέχρι νά ξαναπροσευχηθεῖ.

Οἱ ἄνθρωποι λένε ὅτι ξεχνοῦν τόν Θεό, ὅταν δέ βρίσκονται στήν ἐκκλησία. Ἀλλά ἡ οἰκογένειά μας ἡ ἴδια θά πρέπει νά εἶναι μιά «μικρή ἐκκλησία». Πρέπει νά τελεῖται στό σπίτι μας ὁ ἁγιασμός, νά ἔχουμε εἰκόνες καί νά θυμιάζουμε. Ἴσως μᾶς βοηθήσει ἡ ἀκρόαση λειτουργικῆς μουσικῆς στό σπίτι. Ὡστόσο δέν συνιστᾶται ἡ ἀποφυγή ὅλων τῶν πινάκων ζωγραφικῆς ἐκτός ἀπό τίς εἰκόνες οὔτε κάθε ἄλλου εἴδους μουσικῆς ἐκτός ἀπό τούς ἐκκλησιαστικούς ὕμνους, οὔτε ὅλων τῶν συζητήσεων, πού ἀφοροῦν «κοσμικά θέματα» μέ τήν οἰκογένεια καί τούς φίλους μας. Εἶναι πολύ ἀποτελεσματικότερο νά προσπαθοῦμε νά κρατᾶμε ἀδιαλείπτως στήν καρδιά μας τό πνεῦμα τῆς προσευχῆς καί τήν αἴσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Κάθε πρωί μποροῦμε νά προσευχόμαστε λέγοντας: «Κύριε, ἄν ἐγώ Σέ ξεχνῶ, Ἐσύ μή μέ ξεχνᾶς» ἤ «Κύριε, στρέψε τό βλέμμα Σου στά παιδιά μου, ἀκόμη καί ὅταν αὐτά δέν Σέ θυμοῦνται».

(http://oparadeisos.wordpress.com/)