Mεγάλη είναι η διαμάχη των σοφών, για να καθορίσουν τί αντιπροσωπεύει τό χρήμα στην ζωή των ανθρώπων. Εκείνο όμως πού μένει πάντα σαν γε­γονός είναι ότι το χρήμα διευθύνει τον κόσμο. Οί άνθρωποι προσκυνούν καί λα­τρεύουν τη θεότητα τού χρήματος καί στήν ουσία είναι ειδωλολάτρες κι όταν άκόμη πιστεύουν πώς είναι χριστιανοί.  

Όποιος πραγματικά μπόρεσε νά απαλλαγή άπό τήν αγάπη πρός τό χρήμα, από τή φιλαργυρία, ένίκησε το πρώτο καί μεγάλο κακό στή ζωή, ξερίζωσε άπό μέ­σα του τή ρίζα «πάντων τών κακών». Τό χρήμα, καθώς κι ή λέξη φανερώνει, δεν είναι παρά ενα μέσον «εις χρήσιν» του ανθρώπου. Από τή στιγμή όμως πού τό μέσον θά γίνη σκοπός, τό χρήμα διευ­θύνει τον άνθρωπο κι οχι ό άνθρωπος τό χρήμα.

Γι΄ αύτό ή Εκκλησία, οχι χωρίς λόγο καί βαθύτερη σημασία, έδωκε τον τίτλο τών «Αναργύρων» στούς αγίους Κο­σμά καί Δαμιανό, τών οποίων σήμερα εορτάζει τή μνήμη.

Μικρός Συναξαριστής