«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» (Μαρκ. η΄ 34).

            Θέλει θάρρος, υπομονή και επιμονή να ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό, να βαδίσουμε το δρόμο των εντολών του. Είναι επίπονο γιατί το δίλλημα είναι μεγάλο. Το δικό μας θέλημα με υπακοή στα πάθη , τις αδυναμίες μας, για την ευχαρίστηση και τον εγωισμό μας ή να πούμε ολόθερμα  στο Θεό «γενηθήτω το θέλημά Σου», και να αρνηθούμε τον κακό εαυτό μας;

            Η απάντηση εύκολη δεν είναι. Θέλει προσωπική θέληση, δύναμη μα προπαντός επίκληση του ελέους του Θεού , να αντισταθούμε στις σειρήνες του δικού μας θελήματος που μας οδηγεί εντέλει  στα αδιέξοδα. Η Εκκλησία με την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας προτρέπει για νηστεία, προσευχή , έργα αγάπης, ως νέο ξεκίνημα για να βρούμε το Θεό μέσα στην ζωή μας. Ο Θεός είναι εδώ« πανταχού παρών και τα πάντα πληρών» και δυστυχώς με την ζωή μας δεν του επιτρέπουμε να βαδίζει μαζί μας στην ζωή ,με τις σκοτεινές πράξεις και τα ρυπαρά θελήματα της καρδιάς μας. Δεν έχει απολύτως καμιά αξία να υποκρινόμαστε ενώπιον του Θεού. Τα γνωρίζει όλα κάθε ώρα κάθε στιγμή. Ο Θεός απεχθάνεται την υποκρισία των καλών έργων και την επίδειξη τους γι αυτό και είπε τα εξής «Αλίμονο όμως σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κατατρώτε τις οικίες των χηρών και για πρόφαση κάνετε μακριές προσευχές, γι’ αυτό θα λάβετε περισσότερη καταδίκη.  Και αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Γιατί εσείς δεν εισέρχεστε ούτε εκείνους που θέλουν να εισέλθουν τους αφήνετε να εισέλθουν (Μτθ 23,13-14).»

            Είναι δύσκολος ο δρόμος του Θεού λοιπόν, επίπονος αλλά και πάλι μας λέει ο Χριστός« Εισέλθετε από τη στενή πύλη, γιατί πλατιά η πύλη και ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στην απώλεια και πολλοί είναι που εισέρχονται από αυτή. (Λουκ. 13,24)».

            Πρώτος το παράδειγμα το έδωσε ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Νήστεψε σαράντα ημέρες πριν ξεκινήσει το δημόσιο κήρυγμα του και έτσι αντιμετώπισε τους τρεις πειρασμούς από τον Διάβολο. Προσευχόταν αδιάλειπτα. Χαρακτηριστικές σε αυτό και οι μαρτυρίες των Ευαγγελιστών στο όρος των Ελαιών αλλά και αλλού. Πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια να εφαρμόσουμε αυτό που ζούσε ο Απόστολος Παύλος στην ζωή του «   Τώρα πια δεν ζω εγώ, αλλά ζει στο πρόσωπό μου ο Χριστός. Κι η τωρινή σωματική μου ζωή είναι ζωή βασισμένη στην πίστη μου στον Υιό του Θεού, που με αγάπησε και πέθανε εκούσια για χάρη μου (Γαλ.2,20)»

            Κάνουμε λοιπόν τον σταυρό μας και ξεκινούμε ένα μεγάλο προσωπικό αγώνα για να βάλουμε τον Θεό μέσα στην ζωή μας. Γιατί να το κάνουμε αυτό; Μα γιατί πάλι ο Χριστός μας είπε «Εγώ είμαι το Φως του κόσμου. Εκείνος που με ακολουθεί δεν θα περιπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της Ζωής (Ιωαν. 8,12)» Οι εντολές του θεού μοιάζουν στην αρχή σαν την ανάβαση σ’  ένα βουνό δύσβατο  . Δεν είμαστε όμως μόνοι. Είμαστε «Σώμα Χριστού», βαπτισμένοι χριστιανοί, μέλη της Εκκλησίας. Έτσι έχουμε την δυνατότητα με τα Μυστήρια και τις Ακολουθίες της Εκκλησίας να παίρνουμε ,δύναμη ,καθοδήγηση, για να βάλουμε το θέλημα του Θεού στην ζωή μας. Αυτό το έργο τελικά δεν είναι δικό μας αλλά του Θεού εφ’ όσον εμείς θελήσουμε να κάνουμε την αρχή και μια καλή ευκαιρία είναι αυτή η αγία περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Επίκληση της Χάριτος του Θεού με την προσωπική προσευχή, την συμμετοχή στις ακολουθίες αυτής της περιόδου με αποκορύφωμα την Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. Να μη λησμονούμε  να ζητάμε τις πρεσβείες της Παναγίας μας. Οι Χαιρετισμοί στην Παναγία δεν είναι απλά υποχρέωση και καθήκον μας, είναι ο σίγουρος τρόπος να πάει η προσευχή μας στο θρόνο του Θεού γιατί είμαστε αμαρτωλοί και η αμαρτία μας, μας εμποδίζει να προσευχηθούμε ειλικρινά και με μετάνοια.

    Νηστεία, προσευχή, μετάνοια, εκκλησιασμός, είναι επιλογές που μπορούν να μας οδηγήσουν στην αιώνια ζωή και στην κοινωνία με το Θεό. Μόνο αν είμαστε σε λειτουργική σχέση με τον αληθινό Θεό μπορούμε να έχουμε την σιγουριά και την βεβαιότητα ότι βρήκαμε κάποιο νόημα και σκοπό στην ζωή μας. Ας έχουμε λοιπόν καλό αγώνα στην αγία περίοδο που μόλις ξεκίνησε και  ας βρούμε το αληθινό φως στην ζωή μας για να μας οδηγεί στην αιώνια ζωή .

Δημήτριος Τζαφέρης Θεολόγος

Λαμπαδάριος ιερού Ναού μας