Αλίμονο στους ανθρώπους που δεν έχουν πονέσει. Δεν έχουν περάσει δυσκολίες. Είναι σκληροί. Μόνο ο πόνος μας κάνει να καταλαβαίνουμε τους άλλους και να είμαστε πιο ώριμοι. Να μην ανησυχούμε για τον πόνο. Μας κάνει πιο ώριμους.Το μεγάλο πρόβλημα είναι άλλες δυσκολίες οι οποίες έρχονται από το στενό σου περιβάλλον και οι οποίες μπορεί να σε οδηγήσουν σε κάμψη σε απογοήτευση. Από εκεί που περιμένεις μια βοήθεια δεν έρχεται, έρχεται το αντίθετο ή από εκεί που έχεις βοηθήσει έρχεται η αγνωμοσύνη. Όλα αυτά κουράζουν. Αλλά, όλα αυτά ωριμάζουν τους ανθρώπους.

Η ελευθερία από την πικρία, την αγανάκτηση και το παράπονο είναι πολύ ουσιαστικές μορφές ελευθερίας.Πρέπει να είμαστε ελεύθεροι και από την απαίτηση ευγνωμοσύνης απέναντι στον άλλο. Να προσφέρουμε την ευχαριστία μας αλλά να μην έχουμε την απαίτηση να μας δίνουν ευγνωμοσύνη. Να μην φανταζόμαστε ότι από παντού θα έχουμε κοινή αποδοχή.Υπάρχουν άνθρωποι που μας παρεξηγούν. Σχολιάζουν δυσμενώς και αυτά μας πικραίνουν".

Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου