Οἱ πολλοί ξύπνιοι δυτικοί σύμμαχοί μας κάνουν τά πάντα, γιά νά «στήσουν» ἕνα ἀμιγῶς ἰσλαμικό κράτος στήν καρδιά τῆς Βαλκανικῆς, τή Βοσνία, τῆς ὁποίας ὁ Πρόεδρος κ. Ἰζετμπέκοβιτς εἶναι φανατικός φονταμενταλιστής, δηλ. ἰσλαμιστής. Τό κάνουν, γιά νά εὐαρεστήσουν τούς προστάτες τους στή Σαουδική Ἀραβία καί τά Ἐμιράτα, πού προμηθεύουν τή Δύση μέ τόν μαῦρο χρυσό πού ἄφθονο διαθέτουν. Καί προτιμοῦν νά ἀδικοῦν τούς Ὀρθόδοξους Σέρβους, νά τούς ἀπωθοῦν ἀπό τά πατρῶα ἐδάφη των, νά τούς ἐξαναγκάζουν στήν προσφυγιά και στή συρρίκνωση.

Ὅμως, μέσα στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ παρουσία τοῦ ἰσλαμισμοῦ αὐτοῦ κράτους, θα ἀποτελεῖ φυτίλι γιά ἀνάφλεξη τῆς μόνιμης πυριτιδαποθήκης πού ὑπάρχει στήν περιοχή. Ἄλλωστε, ὁ ἴδιος ὁ κ. Ἰζετμπέκοβιτς διεκύρηξε πρό καιροῦ ὅτι ἰσλάμ και χριστιανισμός εἶναι μεγέθη ασύμβατα. Οἱ δύο πολιτισμοί των δεν μποροῦν νά συνεργασθοῦν ἁρμονικά. Δέν ὑπάρχει πεδίον συγκλίσεως. Θά δροῦν ἀνταγωνιστικά καί θά μετροῦν νίκες καί ἧττες. Θά καθυποβάλλουν σέ δοκιμασία τίς κατακτήσεις των καί θά ἀτενίζουν τό μέλλον μέ φόβο. Τό φαινόμενο ἔρχεται νά συμπληρώσει τήν κατάσταση πού σήμερα ἐπικρατεῖ στή Δύση. Ἡ ἄφρων Δύση, ἀφοῦ δέχθηκε μετά τόν πόλεμο κατά χιλιάδες τούς μουσουλμάνους ἐργάτες ἀπό την Τουρκία, τό Ἀφγανιστάν, τό Ἰράν καί τίς ἄλλες μουσουλμανικές χῶρες, τώρα εἶναι ἀναγκασμένη νά ἀποδέχεται 45 τήν πολιτική, κοινωνική καί θρησκευτική τους παρουσία ἀνάμεσά της. Χωρίς δυνατότητες ἐνσωμάτωσης, χωρίς συναισθηματικές προσβάσεις πρός τόν μυστικό κόσμο τους, χωρίς προοπτικές πολιτιστικῆς συνεργασίας. Γέμισαν οἱ εὐρωπαϊκές πόλεις ἀπό τζαμιά καί ἰσλαμικά ἰνστιτοῦτα. Τό ἰσλάμ ἀναπαράγεται μέ γοργούς ρυθμούς καί ἀπειλεῖ. Ἀπειλεῖ τήν ἑνότητα τῆς χριστιανικῆς Δύσεως, τό μέλλον τοῦ πολιτισμοῦ της. Καί συνειδητοποιεῖ τόν κίνδυνο, μά εἶναι πολύ ἀργά. Μοιάζει τώρα ἡ πανίσχυρη Δύση νά σηκώνει τά χέρια ψηλά, ἀνίκανη νά ἀντιμετωπίσει τήν ἀπειλή. Οἱ ἰσλαμιστές μέ φανατισμό καί ἐξαλλωσύνη δέ θά ἀργήσουν νά ἐπιβάλουν τίς ἀπόψεις των στή Δύση.

Οἱ ἰσχυροί των σύμμαχοι εἶναι τό πετρέλαιο καί οἱ φιλελεύθερες συνταγματικές εγγυήσεις πού προστατεύυν στά πολιτισμένα κράτη τούς μειονοτικούς, ἔστω καί χωρίς τήν ρήτρα τῆς ἀμοιβαιότητος. Ἡ κατάσταση ἐμπνέει ἀνησυχίες πού οἱ Ἀμερικανοί δέν μποροῦν νά συμμερισθοῦν, καθῶς ζοῦν μίλια μακρυά. Οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι παρασυρμένοι ἀπό τήν προπαγάνδα τους καί σκέπτονται μέ μονομέρεια. Στόν πόλεμο, στόν κάθε πόλεμο, δέν μπορεῖ βέβαια οἱ «δικοί μας» νά εἶναι οἱ καλοί, καί «οἱ ἄλλοι» οἱ κακοί. Ὅλοι εἶναι ἄνθρωποι καί πέφτουν θύματα τῶν ἰσχυρῶν. Τραυματίες καί νεκροί εἶναι τραυματίες καί νεκροί, ἀδιάφορο ἄν εἶναι ὀρθόδοξοι, καθολικοί ἤ μουσουλμάνοι. Ὅμως, ἄλλο εἶναι αὐτό καί ἄλλο εἶναι τά σχέδια γιά ἐγκαθίδρυση κρατικῆς ἰσλαμικῆς ὑπόστασης μέσα στά σπλάγχνα τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τίς εὐλογίες τοῦ Πάπα καί μέ τούς βομβαρδισμούς τοῦ ΝΑΤΟ. Ἰδίως σήμερα πού τό ἰσλάμ κάνει ἔντονα αἰσθητή τήν ἀποκρουστική παρουσία του μέ τή μορφή τοῦ φανατικοῦ ἰσλαμισμοῦ, πού ἀπορρίπτει τούς πάντες, πού μέ τόν «ἱερό πόλεμο» (τζιχάντ) ἀπειλεῖ τούς «ἀπίστους». Καί ὅλα αὐτά στήν καρδιά τῆς χριστιανικῆς Εὐρώπης. Μέ τίς εὐλογίες τῶν ἀφρόνων πολιτικῶν της, πού ἀλείφουν μέ γράσσο τό σχοινί μέ τό ὁποῖο θά κρεμασθοῦν ὅλοι ἀπό τούς φονταμενταλιστές.

Μακαριστού Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου