Πληροφορίες ἀκόμη καί ἀπό τουρκικές ἐφημερίδες ἀναφέρουν ὅτι πολλοί Τοῦρκοι πᾶνε στά ἐκεῖ ὀρθόδοξα προσκυνήματα καί ἐκδηλώνουν τήν εὐλάβειά τους. Ἰδιαίτερα τιμοῦν τόν Ἅγιο Γεώργιο. Κάποιοι ἀπό αὐτούς εἶναι κρυπτοχριστιανοί, ἴσως ἑλληνικῆς καταγωγῆς ἀπό τούς γονεῖς τους, πού ἔμειναν στήν Τουρκία ἀπό τή Μικρασιατική Καταστροφή. Δέν εἶναι λίγοι καί ἐκεῖνοι πού βαπτίζονται κρυφά.

Πρόσφατα διάβασα μιά προσωπική ἐμπειρία πού εἶχε Ἑλληνίδα δικηγόρος, ἡ ὁποία ἀναφέρει τό γεγονός της ὡς «Ἀλεξία Τ.». Λέει, λοιπόν, ἡ ἴδια: «Χτύπησε δειλά τήν πόρτα τοῦ γραφείου μου ἕνα χειμωνιάτικο πρωινό. -Καλημέρα, μπορῶ νά περάσω, σᾶς παρακαλῶ; Μιά νεαρή γυναίκα, μέ φωνή χαμηλή καί συνεσταλμένη, φάνηκε στήν πόρτα, ἐνῶ ἡ ὁμιλία της ἔδειχνε ὅτι τά ἑλληνικά της ἦταν κάπως σπαστά. -Περᾶστε, τῆς ἀπάντησα καί ἀμέσως μοῦ συστήθηκε. -Μέ λένε Σεβντά καί εἶμαι Τοῦρκος ὑπήκοος, κάτοικος Κωνσταντινούπολης, ἀλλά οἱ γονεῖς μου μένουν ἐδῶ στή Θράκη.

Ἐάν μπορεῖτε, θά ἤθελα νά μέ βοηθήσετε μέ κάποια χαρτιά γιά τόν ἡλικιωμένο πατέρα μου. Παρά τόν φόρτο τῆς ἐργασίας, ἡ αἴτηση πού ζητοῦσε ἦταν κάτι ἁπλό, ὁπότε τῆς εἶπα νά περιμένει, γιά νά τήν ἑτοιμάσω. Ὅση ὥρα περίμενε, μοῦ εἶπε ὅτι γεννήθηκε στήν ἀκριτική μας πόλη ἀπό Μουσουλμάνους γονεῖς. Ὅταν ἐνηλικιώθηκε, πῆγε στήν Κωνσταντινούπολη νά σπουδάσει καί ἐκεῖ ἔφτιαξε τή δική της οἰκογένεια μέ ἀνώτατο ὑψηλόβαθμο στέλεχος τοῦ τουρκικοῦ στρατοῦ. Ἡ ἴδια, μέ ἄριστες γνῶσεις, κατεῖχε ὑψηλή κοινωνική θέση καί γι’ αὐτόν τόν λόγο ἀποφάσισε νά παραμείνει ἐκεῖ. Κατά τακτά χρονικά διαστήματα ἐπισκεπτόταν τούς Μουσουλμάνους γονεῖς της στήν Ἑλλάδα, ἀλλά λόγῳ τῶν ὑποχρεώσεών της δέν μποροῦσε νά μείνει γιά πολύ κοντά τους». Συνεχίζει τήν ἀφήγηση ἡ Ἑλληνίδα δικηγόρος: «Κάποια στιγμή σταμάτησε νά μιλάει... Γύρισα καί τήν κοίταξα. Τό βλέμμα της ἦταν προσηλωμένο στήν εἰκόνα Τοῦρκοι κρυπτοχριστιανοί 76 τοῦ Ἐσταυρωμένου πού βρισκόταν στό γραφεῖο μου.

Τό πρόσωπό της ἱλαρό, στραμμένο ἐκεῖ. Στόν Ἐσταυρωμένο... Ἔνιωσα ἀμήχανα. Δέν μίλησα. Ἔνιωθα μιά παράξενη ἀνατριχίλα, βλέποντας μιά Τουρκάλα νά στέκεται σιωπηλή μέ δέος μπροστά στόν Ἐσταυρωμένο. Ὅταν γύρισε νά με κοιτάξει, τά μάτια της ἦταν βουρκωμένα. -Εἶμαι Χριστιανή, ψέλλισε, βαπτισμένη Ὀρθόδοξη Χριστιανή. Τό χριστιανικό μου ὄνομα εἶναι Ἀγάπη. Καί ἐγώ καί ὁ ἄντρας μου, ὁ ὁποῖος εἶναι ἱερέας στήν Πόλη. Ξέρεις, ἐκεῖ τά πράγματα εἶναι πολύ δύσκολα καί τό κρατᾶμε κρυφό... Ὅμως, ἔνα θά σοῦ πῶ, κορίτσι μου, καί νά τό θυμᾶσαι: Εἴμαστε πολλοί κρυπτοχριστιανοί ἐκεῖ πέρα. Ἡ Κωνσταντινούπολη ἀπό κάτω, στά ὑπόγεια καί στούς ὑπονόμους, λειτουργεῖται... Δέν μίλησα. Μόνο ἔσκυψα τό κεφάλι... Σηκώθηκε ὄρθια νά φύγει. Τά βλέμματά μας διασταυρώθηκαν. -Ἀγάπη, τῆς εἶπα, μιά χάρη, πρίν φύγεις, θέλω νά σοῦ ζητήσω. Μή μέ ξεχνᾶς στίς προσευχές σου. Καί νά πεῖς στόν ἄντρα σου νά μέ μνημονεύει κι ἐμένα στίς Θεῖες Λειτουργίες πού τελεῖ ἐκεῖ κάτω, στά ἅγια ὑπόγεια τῆς Πόλης...».  Τά γεγονότα αὐτά μᾶς θυμίζουν μιά προφητεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Ὁ δάσκαλος τοῦ Γένους μας εἶχε προφητεύσει ὅτι θά ἔλθει ἐποχή πού τό ἕνα τρίτο τῶν Τούρκων θά ἀσπαστεῖ τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί θά βαπτισθεῖ. Ἴσως ἄρχισε νά ἐκπληρώνεται ἡ προφητεία τοῦ Πατρο-Κοσμᾶ.

Γ. Δ. Κούβελας