Σήμερα ὁ Κύριος παραλαμβάνει τούς μαθητές Του ἀπό τήν ἄγνοια καί τόν ἐφησυχασμό καί τούς ἀνεβάζει στήν προαγγελία τοῦ πάθους καί στή θεολογία τῆς θυσίας. Ἐξηγεῖ πρός τούς ἀνώριμους μαθητές τίς προθέσεις καί τίς προϋποθέσεις μέ τίς ὁποῖες ἀνεβαίνει στά Ἱεροσόλυμα, γιά νά προσφέρει τόν ἑαυτό Του ζωντανό σφάγιο «ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας».Ὁ Χριστός παρουσιάζει τήν ἐπικείμενη θυσία Του ὡς διακονία. Εἶναι ἡ διακονία πού ἀνέλαβε ὡς Υἱός τοῦ ἀνθρώπου. Ὡς ὁ πιό ἐκλεκτός ἀπό τήν ἀνθρωπότητα δέν ζεῖ γιά νά ἀπολαμβάνει τή διακονία τῶν ἄλλων, ἀλλά ζεῖ γιά νά διακονεῖ τούς ἄλλους. Τό μαρτύριο, οἱ ἐμπαιγμοί, τά μαστιγώματα, οἱ ἐμπτυσμοί καί ὁ φρικτός θάνατος εἶναι ἡ διακονία τοῦ Χριστοῦ πρός τήν ἀνθρωπότητα. Ὡς ὁ πρῶτος τῶν ἀνθρώπων τούς ὑπηρετεῖ σάν τελευταῖος. Ἡ ἀρχοντιά Του βρίσκεται στήν ταπείνωση καί στήν ἀγάπη Του.

Ἡ διακονία τοῦ Χριστοῦ πρός τήν ἀνθρωπότητα περιλαμβάνει τρεῖς φάσεις. Στήν πρώτη φάση τῆς διακονίας Του ὁ Ἰησοῦς ἐλευθερώνει τήν ἀνθρωπότητα ἀπό τό ψέμα καί τήν πλάνη. Ἦλθε σ’ ἕναν κόσμο βασανισμένο ἀπό τήν πλάνη τῶν εἰδώλων, βυθισμένο στή λάσπη τῶν παθῶν καί τῶν πτώσεων, σκοτισμένο ἀπό τήν ἄγνοια τοῦ Θεοῦ καί φυλακισμένο στή φυλακή τοῦ θανάτου. Ὁ Χριστός ἐλευθερώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό κάθε μορφή ψέματος. Μέ τό ψέμα ὁ διάβολος τόν πλάνησε. Μέ τήν ἀλήθεια ὁ Χριστός τόν σώζει. Δέν παρουσιάζει τήν ἀλήθεια σάν μία διδασκαλία, ἕνα σύστημα ἀξιῶν ἤ ἰδεῶν. Παρουσιάζει τήν ἀλήθεια ὡς πρόσωπο, τό δικό Του πρόσωπο. Ὁ Ἴδιος εἶναι ἡ ἀλήθεια. Ἡ σχέση μαζί Του εἶναι ἡ μόνη ἀλήθεια πού ὑπάρχει. Ὅλη ἡ ὑπόλοιπη ἀνθρώπινη πραγματικότητα εἶναι ἕνα τεράστιο ψέμα, ἕνα κακόγουστο ἀστεῖο, μία παροδική καί παρωχημένη φαιδρότητα, σύντομη και φευγαλέα. Ὁ Χριστός διακονεῖ τόν ἄνθρωπο, καθώς τοῦ προσφέρει τήν ἀλήθεια τοῦ προσώπου Του καί τήν εὐκαιρία τῆς κοινωνίας τοῦ δικοῦ Του προσώπου μέ τό πρόσωπο τοῦ κάθε ἀνθρώπου ξεχωριστά.

Στή δεύτερη φάση τῆς διακονίας Του ὁ Σωτήρας διακονεῖ τόν ἄνθρωπο μέ τήν ἀπέραντη ἀγάπη Του. Ἔρχεται στόν κόσμο καί σκορπίζει τίς εὐεργεσίες Του χωρίς ὅριο καί φειδώ. Ἀπέρχεται ἀπό τόν κόσμο, ἀλλά δέν παύει νά εὐεργετεῖ ποικιλόμορφα τά πλάσματά Του. Ὁ Χριστός προσφέρει τά δῶρα Του χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς ἀνταπόδοση, χωρίς ὑστεροβουλία. Τό μεγαλύτερο δῶρο εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός Του. Ἡ παρουσία Του μαζί μέ τίς ἄκτιστες ἐνέργειες τῆς χάρης Του γεμίζουν τόν ἄνθρωπο πού Τόν ἀγαπάει καί Τόν ἐπιζητεῖ. Ἡ παρουσία Του ξεβολεύει τούς ἐγωιστές, τούς ὑποκριτές, τούς καιροσκόπους, τούς κομπλεξικούς, τούς παραζαλισμένους ἀπό τίς φτηνές χάντρες αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ διακονία τῆς συνεχοῦς παρουσίας Του, πού γιά ἄλλους λειτουργεῖ σάν χαρά καί γιά ἄλλους σάν βασανιστήριο. Τά δῶρα τῆς ἀγάπης Του πλουτίζουν καί τρέφουν τούς φίλους Του, ἐκθέτουν καί ξεβολεύουν τούς ἐχθρούς Του. Ἡ διακονία τῆς ἀγάπης Του, ὅμως, δέν τελειώνει ποτέ.

Στήν τρίτη φάση τῆς διακονίας Του ὁ Λυτρωτής διακονεῖ τόν ἄνθρωπο μέ τή θυσία καί τό Σταυρό Του. Αὐτή ἡ διακονία γίνεται φανερή μέσα στή Θεία Λειτουργία, κατά τήν ὁποία ἡ θυσία τοῦ Κυρίου ἱερουργεῖται ὡς ὑπηρεσία πρός τόν ἄνθρωπο. Ὁ Ἐσταυρωμένος καί συνεχῶς θυσιαζόμενος Θεάνθρωπος προσφέρει τή Σάρκα καί τό Αἷμα Του ὡς τροφή καί φάρμακο στούς πιστούς. Αὐτή ἡ προσφορά εἶναι διακονία ὑψίστης σημασίας, διότι αὐτή ἡ μυστηριακή σύζευξη μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀληθινή ζωή τοῦ κόσμου. Ὁ Χριστός διακονεῖ τόν ἄνθρωπο μέ τό μαρτύριό Του, μέ τήν προσφορά τοῦ ἑαυτοῦ Του, μέ τήν πρόσληψη τοῦ ἀνθρώπου, μέ τήν κάθαρση, τή μεταμόρφωση καί τήν ἔλλαμψη πού προσφέρει σ’ ὅσους Τόν ποθοῦν.

Ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου καί τέλειος Θεός μᾶς ἀνακοινώνει σήμερα πώς προσέρχεται στό φρικτό πάθος, γιά νά διακονήσει ὅλους τούς ἁμαρτωλούς τοῦ κόσμου. Ἄν θέλουμε νά Τόν ἀκολουθήσουμε σ’ αὐτή τήν πορεία πρός τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἄς διακονήσουμε κι ἐμεῖς τούς διπλανούς μας. Ἄς προσφέρουμε τήν ἐλευθερία ἀπό τό ψέμα, τήν ἀρχοντιά τῆς προσφορᾶς καί τῆς ἀγάπης, τό σιωπηλό μεγαλεῖο τῆς μυστηριακῆς ζωῆς. Αὐτή θά εἶναι ἡ δική μας θυσία, πού θά προστεθεῖ στή θυσία τοῦ Χριστοῦ, γιά νά ζήσει ὁ κόσμος ἀπό τώρα καί γιά πάντα.

Ι.Μ Δ